هوش مصنوعی: وقتی دستور به صحبت‌های پادشاه گوش کرد، از جای خود بلند شد و تحسین و ستایش کرد.

هوش مصنوعی: او گفت که از علم و دانش، تنها فراتر از شاه باید برآییم و جز این راهی نیست که باید پیمود.

هوش مصنوعی: شگفتی‌ای می‌بینم که چگونه گردش افلاک بر شاه چین تأثیر گذاشته است.

هوش مصنوعی: حالا من باید شاه جهان، که از بزرگی و عظمت خاصی برخوردار است، را به این کاخ بیاورم.

هوش مصنوعی: بزرگان خوشحال شدند و هر کس به وی تبریک گفت و از او یاد کرد.

هوش مصنوعی: شاه به او اسب و زره‌ای که برای جنگ نیاز داشت، داد.

هوش مصنوعی: مردی به تازگی لباس بر تن کرده و سوار بر اسب شده است. او با قدرت و شجاعت به سمت جلو می‌رود و نیزه‌ای در دست دارد که برافراشته است.

هوش مصنوعی: هریک به نوبت وقتی به خط مقدم رسید، صدایی مانند ناله‌ای شجاعانه و پرخروش به و از خود بلند کرد.

هوش مصنوعی: شخصی که با دندانی وحشتناک و بزرگ و قدی بلند به میدان جنگ می‌آید، کسی است که باید درباره‌اش صحبت کرد.

هوش مصنوعی: امروز مثل دیروز نخواهد بود و در این حال، خطرات و مشکلات می‌توانند به سراغش بیایند و او را در زحمت بیندازند.

هوش مصنوعی: سواری با سرعت و شتاب مانند باد از پیشگاه خود بیرون رفت و در حین حرکت، یاد و خاطره‌ای را با خود مرور می‌کرد.

هوش مصنوعی: آدمی نگران و خشمگین شد و به دنبال سلاح‌هایی چون کمان، شمشیر، گرز و کمند رفت تا آماده‌ی مقابله شود.

هوش مصنوعی: فرمانده سپاه به سمت مردی رفت و به او نگاهی با شکوه و مغرورانه انداخت زمانی که به او نزدیک شد.

هوش مصنوعی: تو که دی مرا از دست خود آزاد کردی، امروز در نبرد من به دلیل عشق به تو کشته شدم.

هوش مصنوعی: او به سوار دلیر و شجاع گفت: ای مرد نازنین، من دیگر با تو در میدان جنگ کاری ندارم.

هوش مصنوعی: شاه خاور مرا فرستاد تا درباره تو چیزی بدانم، چه کم و چه زیاد.

هوش مصنوعی: من در جستجوی نشانه‌ای از تو هستم و اگر بتوانم نشانه‌ای واقعی از تو بیابم، آغاز خواهم کرد.

هوش مصنوعی: بدان که قضاوت همه انسان‌ها محدود و ناقص است و تو در مقام مدیریت و سرپرستی هستی.

هوش مصنوعی: اگر تو و ما خوشحال باشیم، روزگار ما خوب خواهد گذشت و تو در همه جا و در تمام امور، موفق و خوشبخت خواهی بود.

هوش مصنوعی: وقتی فرد شایسته‌ای سخن گفت، بار سنگینی بر دوش او احساس کرد و به او توجه کرد.

هوش مصنوعی: به چهره‌ات می‌نگرم و از تو می‌پرسم که از من چه چیزی می‌خواهی، نشانه‌ای بگوی تا بفهمم.

هوش مصنوعی: به او گفت: به مرد، تند و زننده رفتار نکن، چون من نرم و ملایم هستم، تو هم نیازی به رفتار خشن نداری.

هوش مصنوعی: من همان مردی هستم که تو می‌گویی و دارایی‌ام مانند توست.

هوش مصنوعی: نه من در خلق و آفرینش برتر از تو هستم و نه در ذات و شخصیت، از انسان فراتر رفته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر هیچ نشانه دیگری از زیبایی و آفرینش جز این چهره‌ات نیست، پس چه چیزی می‌تواند زیباتر از این باشد؟

هوش مصنوعی: نشانه‌هایی که از مادر به ارث برده‌ای، به لطف خالق، پرورش داده‌ای.

هوش مصنوعی: بگو، اگر در آن بوی خوش و رنگ زیبا هستی، پس چرا خود را درگیر جنگ و جدل می‌کنی؟

هوش مصنوعی: او چنین پاسخ داد که نشانی بر روی کتف راست وجود دارد که نه بیشتر می‌شود و نه کمتر.

هوش مصنوعی: یک مُهر مانند نگینی سیاه است، پس از این نشانی غیر از این نخواهید.