هوش مصنوعی: به مانوش (که به احتمال زیاد شخصی است) دستور داد که نامه‌ای بنویسد، اما تاکید کرد که نویسنده نباید زیاد به خود زحمت بدهد و کار را ساده و کوتاه انجام دهد.

هوش مصنوعی: در آغاز داستان، موضوع از تجاوز و جنگ سرزمین تازیان (عرب‌ها) با ایران و نقش شاه ایران در این نبردها سخن می‌گوید. این جمله به نوعی به تاریخ کهن و رخدادهای مربوط به جنگ‌ها و نام و یاد شاهان ایران اشاره دارد.

هوش مصنوعی: نیا، خسرو گرد جهان گشای جانشین ندارد که مانع او شود و چون کوهی سنگین، جلوش ایستاده باشد.

هوش مصنوعی: به نزد رئیس مانوش می‌روم، جایی که سرپرستان آن دیار حضور دارند.

هوش مصنوعی: شکرگذار خداوندی هستم که ستاره‌گان و خورشید را آفریده است، زیرا او به من پیروزی و قدرت بخشیده است.

هوش مصنوعی: بدانیم که برای از بین بردن بت‌پرستی، باید اساس آن را نابود کنیم و همینطور افرادی که به این خرافات اعتقاد دارند را به سرنوشت بدی دچار خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: ما همه بت‌ها را زیر پا می‌گذاریم و راه پاک خدا را به جای آن قرار می‌دهیم.

هوش مصنوعی: زمانی که کار سیاه‌پوستان به پایان رسید، اکنون زمان آن است که از نسل‌های کافر و سیاه‌پوست، خون بزنیم و دورشان کنیم.

هوش مصنوعی: ما از دسیسه‌ها و افکار منفی انسان‌ها فاصله گرفتیم و همانند تازیان به یکدیگر پیوستیم.

هوش مصنوعی: واقعاً چنین است که ظهور ستاره‌ها به گونه‌ای است که انسان باید از رومیان کینه به دل بگیرد.

هوش مصنوعی: اکنون تو را از کار خودم آگاه کردم و اگر به کمک من نمانی، به تو ضرر خواهد رسید.

هوش مصنوعی: وقتی که قضاوت در نامه مختصر شد، خسرو بر آن نامه انگشتری زد.

هوش مصنوعی: فرستاده‌ای با محبت و دلسوزی انتخاب کرده که توانسته است صحبت‌های رومی را بشنود و درک کند.

هوش مصنوعی: شخصی با شتاب و سرعت به سمت هامون و کوه‌ها رفت، اما دیگر از رفتنش خبری نشد و باز نگشت.