هوش مصنوعی: این بیت به توصیف حالتی از انسان و طبیعت می‌پردازد. شاعر از دم خود به عنوان نسیمی در فصل پاییز (فرودین) یاد می‌کند که می‌تواند بر گیاهان تأثیر بگذارد. او بیان می‌کند که مانند یاسمن، گیاهی که به خاطر عطر و زیبایی‌اش معروف است، گیاهان دیگر نیز به واسطه‌ی این دم جان تازه‌ای می‌گیرند و شکوفا می‌شوند. این تصویر نشان‌دهنده‌ی ارتباط عمیقBetween انسان و طبیعت است.

هوش مصنوعی: ظاهر لاله‌ای که در دشت می‌رویید، به خاطر زخم‌ها و غم‌های من به همین زیبایی است که مانند شراب قرمز رنگ در ظرفی زیبا به نمایش گذاشته می‌شود.

هوش مصنوعی: من بلندپرواز و پر شئتی هستم و مانند چراغی در آسمان، بارها و بارها نورهای درخشان و شگفت‌انگیز به من نزدیک شده‌اند.

هوش مصنوعی: انسان از خلاقیت‌ها و کارهای تازه‌اش تأثیر می‌گیرد و این باعث می‌شود که همچون ماه و ستاره، درخشان و مشخص شود. آنها (ماه و ستاره) تنها با تکرار و ادامه دادن کارهایی که قبلاً انجام داده‌اند، به درخشندگی فعلی خود دست یافته‌اند.

هوش مصنوعی: من چراغ خود را روشن کردم تا در این زمان، که کلیم (حضرت Moses) به صورت پنهانی در زیر آستین برای نجات و راهنمایی فرستاده شده است، راه را ببینم.

هوش مصنوعی: به سجده برو و از پادشاهان درخواست یاری نکن، زیرا اجداد ما در روزگار فقر چنین عمل کردند.