هوش مصنوعی: رومی عشق و محبت را به عنوان دلیل تشنگی کسانی که به دنبال آن هستند، معرفی می‌کند و کلامش را همچون رودخانه‌ای خنک و شیرین توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌گوید آن شعری که در دلش آتش وجود دارد، اصل و منشأ آن از عشق و گرمای الهی است.

هوش مصنوعی: آن صدا می‌تواند خاشاک را تبدیل به گلشن کند و به وسیله‌ی آن صدا، آسمان را به هم بریزد.

هوش مصنوعی: این آهنگ گواهی می‌دهد که با وجود فقر و تنگدستی، می‌تواند به انسان‌ها مقام و منزلت ببخشد.

هوش مصنوعی: خون در بدن او به شدت در حال جریان است و قلب او از روح پاک و الهی نیز بیدارتر و هوشیارتر است.

هوش مصنوعی: بسیاری از شاعران هستند که به واسطهٔ هنرمندیِ خود، می‌توانند دل‌ها را فریب دهند و نظرات پیچیده‌ای مانند ابلیس داشته باشند.

هوش مصنوعی: شاعر هندی بیان می‌کند که خداوند یاری باشد برای او و جانش، و امیدوار است که گفتار او بدون لذت نباشد.

هوش مصنوعی: عشق را مانند یک هنرمند موزیک آموخته‌اند، و این آموختن به دورانی برمی‌گردد که با دوستان خوب و معتمدانی در کنار هم بوده‌اند.

هوش مصنوعی: کسی که سخن او را بدون احساس و درد می‌داند، در واقع اهل درد نیست و نمی‌تواند او را مردی واقعی به حساب آورد. بزرگان معرفت و عشق، کسی را که فقط از روی ظاهرسنجی و بدون درک عمیق صحبت می‌کند، به عنوان مرد نمی‌شناسند.

هوش مصنوعی: از صدای زیبایی که کسی نمی‌شناسد، مقام والاتری دارد آن خوبی که در خواب به من می‌گویی.

هوش مصنوعی: شاعر به طور طبیعی همیشه در حال کاوش و جستجوست و در جستجوی خلق و پرورش آرزوها و ایده‌های تازه است.

هوش مصنوعی: شاعر به مانند قلب ملت است، چرا که اگر در میان یک ملت شاعری نباشد، آن ملت مانند دلی است که پر از گل باشد اما هیچ کدام از زیبایی‌هایش دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: احساسات عمیق و نشئگی، از ویژگی‌های هنری در عالم شاعری هستند. شاعری که این احساسات را نداشته باشد، همچون عزاداری است که در مرگ کم‌احساس و بی‌هیجان است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد از شعر و ادبیات بهره‌مند شود و هدفش انسانی سازی و تربیت آدم‌ها باشد، باید بداند که شاعر بودن مانند داشتن وظایفی والاتر است و به نوعی میراث‌دار پیامبری است.

هوش مصنوعی: گفتم از پیامبری هم صحبت کن، اما نه به طور علنی، بلکه در بین خود دوستان نزدیک و رازدار بگو.

هوش مصنوعی: او گفت که اقوام و ملت‌ها نشانه‌های خداوند هستند و عصرهای ما نیز از مخلوقات او به شمار می‌روند.

هوش مصنوعی: از وجود او، سخن گفتن سنگ و آجر ممکن شد. ما همه مانند محصولی هستیم که او آن را می‌کارد.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که یک موضوع یا مفهوم می‌تواند به‌طور عمیق، روح و اساس وجود یک موجودی را تصفیه کند و در عین حال به او قدرت تفکر و اندیشه‌ای الهی ببخشد.

هوش مصنوعی: صدای زنده و پرشور در عالم هستی از زبان اوست که ستاره‌ها و نورها را به وجد می‌آورد و به عالم زیبایی و لطافت می‌افزاید.

هوش مصنوعی: خورشید او هرگز غروبی ندارد و نقصی در کمال او وجود ندارد.

هوش مصنوعی: رحمت خداوند بر آزادگان است و قهر و غضب الهی به مانند ضربتی قوی و مکرر بر دشمنان نازل می‌شود.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه تو به نظر می‌رسی که همه‌چیز را می‌دانی، اما نمی‌توانی از او پنهان بمانی، چرا که او می‌تواند هم جسم و هم روح تو را ببیند و درک کند.

هوش مصنوعی: بیشتر دقت کن و با تیزبینی به اطرافت نگاه کن تا بتوانی چیزهایی را ببینی که باید ببینی.

هوش مصنوعی: به دیواری از سنگ نگاه کن که کنده‌کاری‌هایی درباره چهار ابرمرد نبوّت بر روی آن انجام شده است.

هوش مصنوعی: علاقه به مسیر خود را بدون نیاز به دلیل می‌شناسد، همانند شوق پرواز جبرئیل.

هوش مصنوعی: شوق و آرزو راهی طولانی است، به‌طوری‌که حتی یک مسافر خسته از مدت زیادی که راه آمده، ممکن است از جایی که به آن رسیده دلزده شود.

هوش مصنوعی: به طرز شاد و سرمستی به سمت یرغمید حرکت کردم تا بلندی‌هایش به چشمم آمد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چگونه از عظمت جایگاه او بگویم؛ او چنان شگفت‌انگیز است که هفت ستاره دائماً در دور او در حال گردش‌اند.

هوش مصنوعی: فرشتگان از روشنایی او دارای فهم و درک روشنی هستند و موجودات آسمانی از خاک او توانایی بینایی و بصیرت دارند.

هوش مصنوعی: خداوند، به من چشم و دل و قدرت بیان عطا کرده است تا بتوانم به دنبال کشف و درک علم و اسرار بپردازم.

هوش مصنوعی: من پرده را کنار می‌زنم و آنچه را که پنهان است با تو در میان می‌گذارم، از اسرار و پیام‌های الهی سخن می‌گویم.