اقبال لاهوریبخش ۱ - دیباچه
خیال من به تماشای آسمان بود است
بدوش ماه و به آغوش کهکشان بود است
گمان مبر که همین خاکدان نشیمن ماست
که هر ستاره جهان است یا جهان بود است
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل/قصیده/قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خیال من به تماشای آسمان بود است
بدوش ماه و به آغوش کهکشان بود است
هوش مصنوعی: در ذهن من تصویری از آسمان نقش بسته بود که ماه بر دوش داشت و در آغوش کهکشان قرار داشت.
گمان مبر که همین خاکدان نشیمن ماست
که هر ستاره جهان است یا جهان بود است
هوش مصنوعی: به گمان نبر که این دنیای فانی و مادی، خانه‌گاه دائمی ماست، زیرا هر ستاره‌ای که در آسمان می‌بینیم و یا حتی خود جهان، همگی در حال تغییر و زوال هستند.