هوش مصنوعی: صبح زود جام عشق را در دست گرفتم و به همین خاطر سرمست و بی‌قرار شدم.

هوش مصنوعی: دل من که به دستم نیامد، برای به دست آوردن عشقش، همچون افق سرخ در غروب، دامنش را با خونم آغشته کردم.

هوش مصنوعی: بوی دوست در جانم پیچید و مرا شوقی عمیق به وجود آورد، مثل این که در کوی دوست گردش کردم و از زیبایی‌های آنجا لذت بردم.

هوش مصنوعی: ساقی آمد و جامی شاداب و زندگی‌بخش را به ارمغان آورد و بلبل‌ها را به آغاز بهار و نو شدن زندگی خوشامد گفت.

هوش مصنوعی: پرنده خوشذوق باغ شوق به خاطر توصیف اوست که اهل مجلس را از حالت عادی و روزمره خارج کرده و به وجد می‌آورد.

هوش مصنوعی: هر کس در عالم خوشی و سرمستی، آهنگی خلق کرده و صدای آن در آسمان و زمین پیچیده است.

هوش مصنوعی: وجود تمامی چیزها از دامن تو برداشت شده و پای اراده‌ی تو بر دو جهان کوبیده شده است.

هوش مصنوعی: از درون برخواسته، گفتگو و تبادل نظر رهروان معنی و حقیقت را در حالی که خود نیز آن را درک می‌کنند، به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: افرادی که در این جمع حاضرند، همگی یک دست و هماهنگ هستند و دشمنان را به چالشی سخت مواجه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: زائران کعبه با صداقت و پاکی، در حال آماده شدن برای سفر، از سرزمین وفا حرکت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در فضایی مقدس، پرندگان حرم در هنگام نواختن ساز، با احترام و توجه از روی قدم‌ها گذر می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که بدون درک واقعی تنها به نام سماع آشنا هستی، حال بی‌فایده و خالی‌ات در زمان سماع چیست؟

هوش مصنوعی: خوب گفته‌اند که تنها ناظر بر حال افرادی که زنده‌اند، نیستند. نفس زنده‌ای که شراب حلال را می‌نوشد، حالش متفاوت است.

هوش مصنوعی: در اینجا هزاران نفر گیج و سردرگم هستند و بهتر است که فرد مبتدی از این گفتگو دوری کند.

هوش مصنوعی: صوتی که می‌شنوی ناشی از فکر و روح توست. وقتی که از این مسیر خارج شوی، آیا درست است؟

هوش مصنوعی: اگر کسی بدون هیچ گونه تکلف و تصنعی به جمع ما بیاید، آن را نادیده نگیر و اجازه نده که حال و هوای شاد و مستانه‌اش از بین برود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به مقام بلندی نرسی، نباید دست و پا بزنید، زیرا این کار ظلم به خود و خدای خود است.

هوش مصنوعی: در زمانی که به شنیدن خبر محبوب مشغول هستیم، بوی لباس او به سمت کنعان می‌آید.

هوش مصنوعی: این شادی و خوشی برای هر کسی مناسب نیست، تنها کسی که دل روشنی دارد می‌تواند از آن بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: این مسیر مربوط به انسان‌های پاک و پرهیزکار است و جایی برای نمایش خودنمایی و بی‌حیایی ندارد.

هوش مصنوعی: جهانی پر از آشفتگی به خاطر عشق اوست، و این دنیا از بدی‌ها و زشتی‌ها خالی است چون دریاهایی که از گوهرهای پاک پر هستند.

هوش مصنوعی: این افرادی که به عنوان گدایان می‌بینی، در واقع در پی خودخواهی و پرستش خود هستند. از این نوع افراد فاصله بگیر و آنها را جدی نگیر.

هوش مصنوعی: مرد باید به دنبال معانی واقعی باشد، زیرا کسانی که فقط به ظواهر و شکل‌ها توجه می‌کنند، اختیار و انتخاب درستی ندارند.

هوش مصنوعی: این همه جغدهایی که در این خرابه‌ها دیده می‌شوند، نتیجه صدای بلبل‌های غریبه‌ای هستند که اینجا آواز می‌خوانند.

هوش مصنوعی: از خودت مایه نگذار و به خاطر خدا از فکر و خیال‌های بیجا دوری کن، اگر نشانه‌ای دیدی.

هوش مصنوعی: آدمی عادت‌ها و رفتارهای رایج را به عنوان اصول و باورهای دینی پذیرفته و از اصل و محتوای واقعی دین فاصله گرفته است.

هوش مصنوعی: پارچه‌ای که بر تن دارد، چون دام و تله‌ای برای او شده است. او به خاطر لقمه‌ای نان، دین و دنیایش را از دست داده است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر نام و یاد رفته‌ی جنگ‌ها، دشمنانشان در روز قیامت به خاطر ننگشان شرمسار خواهند شد.

هوش مصنوعی: اگر از این ظاهر و صورت دور باشی و به معنا و حقیقت نزدیک شوی، در آن صورت می‌توانی راه خدا را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: از یک بنده آزاده کمک بگیر و این نصیحت را از حسین به یاد بسپار.

هوش مصنوعی: سعی کن به درک عمیق و معنوی از آنچه می‌گویم برسید و خودت نیز از درون به آن گوش بسپاری.

هوش مصنوعی: ای پسر، همیشه در دل خود یادگارهای پدر را نگه‌دار و به آن‌ها پایبند باش.

هوش مصنوعی: اگرچه به نظر می‌رسد که دلیل این مشکل بسیار پیچیده است، اما در واقع برای تو که به آن آگاهی داری، رسیدن به هدف بسیار ساده است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، جامی از شراب صبحگاهی به من بده، چرا که مستی‌ام از می دیشب هنوز ادامه دارد.

هوش مصنوعی: زمان آن فرارسیده که از آبی و خاکی در هوای صبحگاهی تلی بسازی.

هوش مصنوعی: بیا بلند شو و چند لحظه‌ای با هم روزی را خوب بگذرانیم. بیایید نوشیدن باده را در این دنیای محدود تجربه کنیم.

هوش مصنوعی: حرف و صحبت ما جایی ندارد، در این فضا مثل دریا که آرام و بی‌خبر است، باید کشتی خود را راه بیندازیم.

هوش مصنوعی: اگر تمام دریا را در این قایق بریزید، این کشتی به سرانجامی خواهد رسید.

هوش مصنوعی: زمانی که دیگر نه دریا وجود دارد و نه کشتی‌ات، دریاچه‌ای است که از آن جواهری نخواهی گرفت.

هوش مصنوعی: انسان‌هایی را می‌بینی که با وجود دل بی‌قرارشان، همه به دنبال دریای عشق و حقیقت‌اند، اما در کنار ساحل آن قرار دارند و از آن distance دارند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، بگو که آنچه گفتن راجع به این مکان، تنها داستانی بیش نبود. من هر آنچه بیان کردم، توصیفی از این خمخانه بود.

هوش مصنوعی: با ظرف پر از شراب، بگذار تا بیشتر بریزند و بعد از آن به می نوشیدنش صدای شاد زندگی را برسانید.

هوش مصنوعی: اگر نصرت و پیروزی به آسانی و بدون زحمت به دست آید، چه زمانی مدعی و مدعیان می‌توانند بر آن مسلط شوند؟

هوش مصنوعی: در محلی که شراب می‌نوشند، به بهای بسیار پایین‌تر از ارزش واقعی، جان‌ و زندگی‌های زیادی را ارزش‌گذاری می‌کنند.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب به این راه خطرناک قدم گذاشتم تا شاید به حقیقت و آگاهی برسم.

هوش مصنوعی: من از برکت و راهنمایی الهی به جستجوی مقصود پرداختم، اما جز حیرت و سردرگمی هیچ منزل و مقصدی را نشناختم.

هوش مصنوعی: چون فهمیدم که در مسیر، سرگردانی و بلاتکلیفی وجود دارد، به این نتیجه رسیدم که بهتر است سکوت کنم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر بیان می‌کند که برای نامه‌ای که در حال نوشتن است، ابعاد و اندازه خاصی را در نظر داشته، اما متوجه می‌شود که ممکن است این کار مناسب نباشد و در نتیجه تصمیم می‌گیرد که قلمش را بشکند و از نو شروع کند.