باز طبعم را هوای دیگراست

بلبل جان را نوای دیگر است

باز شهباز دلم پرواز کرد

تا چه رسم است اینکه یار آغاز کرد

شعر شماره ۱۷
چهار بار

بیا تو ساقی ، به ساغرم ریز،  می ولای، رسول و آلش 
چو سرکشم می،می پیاپی، شوم  فدای رسول و آلش 

به آب می ده، تو شستشویم ،چواز گناهان ،شوم منزه
سپس گشایم زبان قاصر ،کنم ثنای رسول وآلش 

شنو تو مومن ، بیان ثابت، به شان  و فر ،نبی اکرم 
 خدای دانا، سرشته عالم، فقط  برای، رسول و آلش

اگر رضای، خدا بخواهی، برو به سیرو، سلوک آنان
بدون تردید ، رضایت رب ، بود  رضای رسول و آلش

به آستان نبی و آلش ، ملک غلامان ،بشر گدایان 
فخر نمایم ، اگرپذیرد، مرا گدای، رسول و آلش

ز عمق قلبت نما تو  (سامع) سپاس و حمد خدای یکتا
که ذات منان، عطا نموده، به تو ولای ، رسول و  آلش 
            دوشنبه 25/حمل /1399

پیوند به وبگاه بیرونی

پیوند به وبگاه بیرونی