هوش مصنوعی: ای محبوب من، تو با نوازش‌های خود جان ما را تسکین بده، چرا که دل من از درد عشق تو آکنده است و تنها با دردی که از عشق تو دارم، احساس راحتی و آرامش می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی زیبایی‌ات را به نمایش می‌گذاری، دیگر به چیزی جز خودت توجهی ندارم. وقتی که تو را به زیبایی تمام می‌بینم، دیگر چطور می‌توانم به ستاره‌ها نگاه کنم؟

هوش مصنوعی: کسانی که خود را پرستش می‌کنند هرگز به کمال عاشقان نمی‌رسند. چه جایی برای گدایان در بارگاه پادشاهی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: از خودت فراتر برو، اگر نمی‌توانی، دل خود را آگاه کن که تا زمانی که تو هستی، زیبایی‌های کبریایی را نخواهی دید.

هوش مصنوعی: اگر ای موسی، خبر ناز و لطافت عشق را داری، از کلام "تو مرا نخواهی دید" معنای لقاء را در نظر بگیر.

هوش مصنوعی: در تاریکی‌های زندگی‌ات با صداقت پیش برو، اگر می‌خواهی مانند خضر، سرچشمه جاودانگی را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: وقتی با دوست انس و دوستی پیدا کردی، دل خود را از ارتباط با دیگران دور کن. هیچ‌کس را پس از شناختن خدا نشناس.

هوش مصنوعی: هر لحظه، حسین خسته به یاد مسیح، جانش را می‌گیرد و در هنگام سحر، بادی که از کوی معشوق می‌گذرد، به او روح و زندگی تازه‌ای می‌بخشد.