هوش مصنوعی: کدام انسان عزیز وجود دارد که به عشق و محبت تو دچار نشده باشد؟ و کدام پرنده مقدس است که در آرزوی تو پرواز نکند؟

هوش مصنوعی: کدام سر نیست که در حضور تو مضطرب باشد و کدام قلبی وجود دارد که تیر مصیبت تو را هدف نگرفته باشد؟

هوش مصنوعی: اگر عشق باعث نشود که دل من به درد بیافتد، پس از زندگی چه سودی دارم؟ ای جان، اگر جانم فدای تو نشود، چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: من فقط برای دیدن تو زندگی می‌کنم و اگر قرار نباشد تو را ببینم، به بقای خودم اهمیتی نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: مبادا که کسی در یک لحظه از عمرش بهره‌مند شود، در حالی که عمر گرانبهای او برای تو نیست.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که کسی که شور و شوق درونش به جوش آمده و زندگی‌اش جانی تازه گرفته، باید بداند که آرزوهایش در کجاست. همچنین، به این نکته اشاره می‌کند که فردی که در مقام شاه‌جهان قرار دارد، ارزش و ارج تو را نمی‌شناسد یا به تو توجهی ندارد. یعنی، گاهی در جستجوی خواسته‌ها و آرزوهایمان، افرادی را می‌یابیم که نمی‌توانند به ما آنچه را که می‌خواهیم بدهند.

هوش مصنوعی: اگر خوشنودی تو در نابودی من باشد، بیا و مرا بکش زیرا هدف من جز خوشنودی تو نیست.

هوش مصنوعی: من انتظار وفا و پایبندی ندارم؛ از بی‌وفایی و ظلم تو هم راضی‌ام. هیچ شادی و لذتی در این جفا و بی‌وفایی تو نیست که بخواهم آن را طلب کنم.

هوش مصنوعی: حسین از هر چیزی در جهان احساس بیگانگی می‌کند، اما هنوز نمی‌دانم چه چیزی وجود دارد که برای تو ناآشنا باشد.