هوش مصنوعی: ای دل و جان عاشقان! چطور می‌توان عقل بی‌فایده را در جستجوی عظمت و جلال تو به کار برد؟

هوش مصنوعی: پرنده‌ای با صدای دلنواز از زیبایی تو در باغ گل‌ها صحبت می‌کند و روح تو را مانند طوطی سیراب از نعمت‌ها و لطف‌های خود پر می‌کند.

هوش مصنوعی: آتش عشق و اهتمام انسان‌ها به تو نیاز دارد، همان‌طور که آب و هوای سرزمین‌ات به تو وابسته‌اند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو آرامش یافته است و وجود تو پایه‌ای برای قدر و ارزشمند شدن است. همچنین، دلیل سلطنت و قدرت در عالم بی‌نهایت، وجود توست.

هوش مصنوعی: هر کسی که زیبایی تو را دید و با تو آشنا شد، چنان تحت تاثیر قرار گرفت که خود را از دنیای دیگر جدا کرد و فقط به تو توجه کرد.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که هرچند افراد زیادی وجود دارند که می‌توانند جایگزین من شوند، اما افسوس که هیچ کس نمی‌تواند جای تو را بگیرد.

هوش مصنوعی: مرا به سختی بکش تا به خواسته‌ات برسی، که جان هزاران نفر همچون من فدای توست.

هوش مصنوعی: من با کمال رضایت جان خود را در راه عشق تو فدای می‌کنم، حتی اگر حسین هم سبب این رضایت باشد.