هوش مصنوعی: ای عشق تو، راز پنهانی من را آشکار کرده‌ای. تو بر من چیره‌ای و به دل ضعيف من آسیب می‌زنی.

هوش مصنوعی: وجود پرشکوه و محبت‌آمیز تو، مانند آب حیات، زندگی‌بخش و تازه‌کننده است و زیبایی‌ات به من نیرو و انرژی می‌دهد.

هوش مصنوعی: ماه دارای صفات الهی است و حوری مانند فرشتگان، آسایش و آرامش روح و جان من را به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: عزیزم، زیبایی تو دل‌انگیز است و عشق تو نیز جزئی از سرنوشت و عمر جوانی من است که نمی‌توان از آن فرار کرد.

هوش مصنوعی: من مانند طوطی از زیبایی‌های زبان و شیرینی کلام لذت می‌برم، که از شکر و قند هم خوشمزه‌تر است و برای من حلاوت خاصی دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که تو از حال و روز من بی‌خبر و آسوده‌ای. آیا نمی‌دانی که من از درد و شکوهم دردمند هستم؟

هوش مصنوعی: اگر نشانه‌ای از درد تو بر دل من باقی بماند، پس نام من هم در این دنیا ثبت خواهد شد.

هوش مصنوعی: می‌دانی حسین جان، لحظه‌ای خواهد رسید که من با تو ملاقات می‌کنم، زمانی که لب‌هایم به لب‌هایت نزدیک می‌شود.