هوش مصنوعی: ای تو که با درد و رنج خود، جانم را به آتش کشیدی، من بارها با دلی ناآرام و آشفته، به خاطر عشق تو کارهایم را انجام داده‌ام.

هوش مصنوعی: اگرچه در آتش درد و رنج تو هستم، اما هنوز هم خوشحالم. عاقل‌ها ممکن است نسبت به وضعیت من بی‌توجهی نشان دهند و انکار کنند.

هوش مصنوعی: با یاد تو، دل من از جذب دیگران خالی شده است. آیا آیینه‌ای که زنگ خورده، می‌تواند بدون صیقل دادن و تمیز کردن، صاف و شفاف شود؟

هوش مصنوعی: من به سمت تو شتافتم و از دو دنیا روی گردانیدم؛ چون نور ایمان را یافتم، این زنجیرها را شکستم.

هوش مصنوعی: اگر در فصل بهار به گلزار بیایی و دل پر از غم من را با دردهایش بکار ببری، مانند خارها در دل من نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: از شوق تو، ای دلربا، در جان ما آتش می‌افروزد، چنان‌که هنگامی که وزش باد صبا بوی تو را از گلزارها به همراه می‌آورد.

هوش مصنوعی: حسین، از ظواهر بدن بگذر و به درک عمق وجود خود بپرداز. در دنیا معلومات و مهارت‌های فراوانی وجود دارد که بی‌فایده هستند؛ بنابراین، از این قبیل حرف‌ها و بحث‌ها فاصله بگیر.