شمارهٔ ۵
ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب
در جایگه خوشی مکن جنگ و عتاب
وی دیده که تشنهای بر آن درّ خوشاب
گر تشنهای از بهر چه میریزی آب
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای دل که شدی در سر آن زلف به تاب
در جایگه خوشی مکن جنگ و عتاب
هوش مصنوعی: ای دل، چرا به خاطر آن زلف پیچیده و دلربا دلتنگ هستی؟ در اینجا، در جایی که باید خوشبختی را تجربه کنی، نباید به جنگ و جدل بپردازی.
وی دیده که تشنهای بر آن درّ خوشاب
گر تشنهای از بهر چه میریزی آب
هوش مصنوعی: اگر کسی به دریا و آب شیرین دسترسی داشته باشد، چرا باید برای رفع تشنگی خود، آب را صرفاً به زمین بریزد؟
حاشیه ها
1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی
تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبانزاده
تغییر مصرع ۳ از «وی دیده که تشنه ای بران در خوشاب» به «وی دیده که تشنهای بر آن درّ خوشاب»
تغییر مصرع ۴ از «گر تشنه ای از بهر چه می ریزی آب» به «گر تشنهای از بهر چه میریزی آب»