همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چون زرد شد از رنج گل رعنایت</p></div>
<div class="m2"><p>شد رنج خجل ز روی شهرآرایت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دانست که زو دردسری یافته‌ای</p></div>
<div class="m2"><p>افتاد کنون به عذر آن در پایت</p></div></div>

شمارهٔ ۳۰

چون زرد شد از رنج گل رعنایت
شد رنج خجل ز روی شهرآرایت
دانست که زو دردسری یافته ای
افتاد کنون به عذر آن در پایت

هوش مصنوعی: در این بیت‌ها، شاعر به زیبایی و رنجی که از آن ناشی می‌شود اشاره می‌کند. زرد شدن گل symbol  از رنج و درد است که به خاطر زیبایی و جذابیت معشوق به وجود آمده. معشوق از درد و رنجی که برای او به وجود آمده آگاه است و اکنون برای عذرخواهی از شاعری که به خاطر او متحمل این رنج‌ها شده، به سر او افتاده است.

شمارهٔ ۲۸

شمارهٔ ۲۹

هوش مصنوعی: وقتی که گل زیبا از درد و رنج زرد و پژمرده شد، رنج و ناراحتی من از زیبایی چهره‌ات بیشتر شد.

چون زرد شد از رنج گل رعنایت

شد رنج خجل ز روی شهرآرایت

هوش مصنوعی: دانست که از او دچار مشکل شده‌ای، حالا برای عذرخواهی به پای او افتاده‌ای.

دانست که زو دردسری یافته‌ای

افتاد کنون به عذر آن در پایت

شمارهٔ ۲۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها