فک کنم مایه حسن درسته

کلمه‌ی "ما" در مصراع دوم بیت هفتم، اضافه است.
گل ز کجا وین همه مایه‌ی حسن از کجا؟

متاسفانه در پاره ای از ابیات فاصله گذاری ها درست رعایت نشده اند برای مثال در بیت دوم "تاکنم" باید به صورت "تا کنم" تصحیح شود.
از طرف دیگر در بیت پنجم "عشق کهن تازه گشت" صورت درست بیت به نظر می آید و در بیت هفتم نیز واژه "ما" در ابتدای مصرع دوم اضافه است.
در تعداد زیادی از غزل های دیگر همام که در سایت شما مطالعه کردم از این قبیل اشتباهات دیده میشد لطفا در تصحیح و ویرایششان اهتمام بورزید.
با تشکر

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۳ از «نه چه سخن باشداین چیست صبا تاکنم» به «نه چه سخن باشد این چیست صبا تا کنم»

تغییر مصرع ۵ از «کرد طلوع آفتاب یار درامد زخواب» به «کرد طلوع آفتاب یار درآمد ز خواب»

تغییر مصرع ۷ از «جان چو شنید از صبا بوی سرزلف او» به «جان چو شنید از صبا بوی سر زلف او»

تغییر مصرع ۸ از «گفت روان می شود در پی آن آشنا» به «گفت روان می‌شود در پی آن آشنا»

تغییر مصرع ۱۰ از «عشق کهن تازه کشت گرم شداین ماجرا» به «عشق کهن تازه گشت گرم شد این ماجرا»

تغییر مصرع ۱۱ از «جام رهاکن در و چشمهٔ خورشید بین» به «جام رها کن در و چشمهٔ خورشید بین»

تغییر مصرع ۱۳ از «گرنه زعکس رخش گل اثری یافتن» به «گر نه زعکس رخش گل اثری یافتن»

تغییر مصرع ۱۴ از «ما گل زکجا وین همه ما یه حسن از کجا» به «گل زکجا وین همه مایه حسن از کجا»

تغییر مصرع ۱۵ از «قبله هرملتی هست به سوی دگر» به «قبله هر ملتی هست به سوی دگر»

تغییر مصرع ۱۶ از «با رخ او فارغیم از همه قبله ها» به «با رخ او فارغیم از همه قبله‌ها»

تغییر مصرع ۱۸ از «گفت که زخم من است صیدمرا خون بها» به «گفت که زخم من است صید مرا خون‌بها»

تغییر مصرع ۱۹ از «چشمش اگر می کند میل به سوی همام» به «چشمش اگر می‌کند میل به سوی همام»