هوش مصنوعی: در درهم برهمی از زیبایی‌ها، تو که با چهرهٔ درخشان خود جلوه‌گری می‌کنی، چه کسی هستی که غیرت ماه را به تصویر می‌کشی؟ تنها به یاد خدا هستیم.

هوش مصنوعی: تو برای من مثل نور چشم هستی، زیرا در طول شب و روز، هیچگاه چشمانم را بدون دیدن تو، چه در حالتی روشن و چه در حالتی تاریک، نخواهم دید.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در دل عاشقان گذاری داشته باشی، باید بدانی که صدها هزار چشم به دنبال تو هستند و از هر سو به تو می‌نگرند.

هوش مصنوعی: وقتی زلفی که به زیبایی و خمیدگی شبیه است، عاشقان را به دام می‌کشد، هزاران دل شکسته را به عمق درد و ناامیدی می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگر با مهربانی و ناز، به خود بپوشی، مانند قبا، آنگاه مانند کلاهی بر سر، از مردم جهان بلند مرتبه و خوشنام می‌شوی.

هوش مصنوعی: من مانند غلامان به خدمت تو آمده‌ام، اما جای تعجب است که حتی یک گدا هم اگر به درگاه شاه برسد، چه احساسی خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر من بخواهم به تو نشان دهم که در حال دریغ و حسرت زندگی می‌کنم، تو هیچ توجهی به این وضعیت نخواهی کرد. از شدت دل‌شکستگی، به چهره‌ام نگاه کن.

هوش مصنوعی: هیچ سرنوشتی برای من در زیبایی روی تو مانند حیدر وجود ندارد، پس چه سرنوشتی برای من خواهد بود؟ تنها الله وجود دارد!