هوش مصنوعی: یک کرکس بی‌فایده و بی‌هدف با یک قناری وارد بحث و جدل شد.

هوش مصنوعی: می‌گوید که ارزش و جایگاه من به خاطر تو کمتر نیست، زیرا مقدار و اعتبار تو برتر از من است.

هوش مصنوعی: عاقلی به شخصی که از ارزش و مقام پایین‌تری برخوردار است می‌گوید: تو نباید خود را با این سایه مقایسه کنی، زیرا این سایه و آنچه بر تو سایه افکنده، با یکدیگر قابل مقایسه نیستند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در انحصار و حمایت دوست و یا یاری بزرگ باشد، نامش مانند نام خداوند می‌درخشد و محترم است.

هوش مصنوعی: کسی که در سایهٔ تو راه می‌رود، بر روی سر خود دنیا را سیاه می‌سازد.

هوش مصنوعی: بر تن تو همچون بال و پر است که مناسب شأن و مقام تو می‌باشد.

هوش مصنوعی: حسود و داستان او شبیه به ارتباط کرکس و هما است. کرکس‌ها معمولاً از دیگران تغذیه می‌کنند و به شکار می‌پردازند، در حالی که هما نماد زیبایی و پرواز آزاد است. این بیت به تضاد بین ویژگی‌های منفی حسد و زیبایی و آزادی یادآور می‌شود.

هوش مصنوعی: واه! چه چیزی گفتم؟ همه‌اش فقط ادعاست و هیچ‌کدامش حقیقت ندارد.

هوش مصنوعی: چرا من هم به حسودان چیزی بگویم؟ چون آن‌ها خودشان بد هستند، پس من چرا بدی‌ها را مطرح کنم؟

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چقدر دیگر باید در این وضعیت پرهیاهو و نابسامان بمانم، اما کاش بعد از این بتوانم آرامش را تجربه کنم و سکوتم را برگزینم.

هوش مصنوعی: حالا من زبانم را برای اعتذار باز می‌کنم و به درگاه کسی که به هیچ چیز نیاز ندارد، رو می‌آورم.