هوش مصنوعی: بیا، ای کسی که همیشه در خواب هستی و بر روی گنج بزرگ خوابیده‌ای، همانند اژدهایی که به دور گنج پیچیده شده است.

هوش مصنوعی: اگر تمام طلا و نقره‌های دنیا را جمع آوری کنی، در نهایت با این کار تنها خودت را به مانند شمعی روشن می‌کنی.

هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که برای رسیدن به هدف یا ایجاد روشنایی، باید چیزی را فدای آن کنی. به عبارتی دیگر، اگر می‌خواهی در زندگی موفق شوی و روشنی و جمع‌ و جوری داشته باشی، باید بعضی از چیزها را رها کنی یا از بین ببری.

هوش مصنوعی: کجایی؟ ای کسی که به مال دنیا شوق زیادی داری، مگر از وضعیت و حال مردم خبر نداری؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که داشتن زیبایی و شکوه مانند ماه و آفتاب، هیچ فایده‌ای ندارد اگر نتوانی چیزی از آن به دیگران منتقل کنی یا نفعی به کسی برسانی. به نوعی، به اهمیت بخشش و اشتراک‌گذاری اشاره دارد.

هوش مصنوعی: ثمره و فایده‌ای ندارد که ابر بهاری باشی اگر هرگز قطره‌ای بر کسی نبارانی.

هوش مصنوعی: اگرچه تو دارایی‌های زیادی داری، اما شخصیت و بزرگواری واقعی را نداشته و به همین خاطر به تو احترام نمی‌گذارند.

هوش مصنوعی: به آرامش در کنار درختی بنشین که مردم از میوه‌اش بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: سخاوت باعث افزایش مقام و ارزش شخص می‌شود و کسی که همیشه بخشنده و سخاوتمند باشد، در چشم دیگران محترم و باارزش خواهد بود.

هوش مصنوعی: سخا مانند یک قصر بلند و شکوهمند است که در سایه‌اش هزار راحتی و آرامش وجود دارد.

هوش مصنوعی: از دریاچه‌ای پر از نعمت، ابرهایی که می‌بارند، تنها باران نیست که می‌ریزد، بلکه جواهراتی نیز از آن جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: برگى که از بیابان بخشش به دست می‌آید، سخنان دل‌انگیز و زیبا را از باغ بهشت بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چند که کرم موجودی ارزشمند در دنیا به شمار می‌رود، اما عظمت و بزرگی او به دو چیز وابسته است.

هوش مصنوعی: شخصی که پیش از آنکه انتظار داشته باشد، از نعمت‌ها بهره‌مند می‌شود، باید خود را در برابر آن نعمت‌ها شکرگذار و سپاس‌گزار بداند.

هوش مصنوعی: اگر فقیه و عالم شهر در بخل و خساست بماند، هیچ‌کس در زندگی‌اش نام او را نخواهد شناخت و به یاد نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: اگر کافری با نیکی و محبت دست دوستی به سوی کسی دراز کند، همانند حاتم طایی، نام او هرگز فراموش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: زمانی که نزد انسان‌های عیب‌جو و انتقادگر قرار می‌گیری و خوراکی را خراب می‌کنی، بهتر است سکوت کنی و هیچ چیزی را نگویی تا از آسیب و قضاوت‌های آن‌ها دور بمانی.

هوش مصنوعی: در دادن لقمه به دیگران هیچ کم و کاستی نکن، زیرا ممکن است این کار باعث شود که دیگران در مورد تو بد بگویند و مورد سرزنش قرار بگیری.

هوش مصنوعی: وقتی که ثروتمند با بخشش‌هایش بر مردم فقر می‌افزاید، هیچ تردیدی نیست که بر روی افراد نیازمند، باید تسلی باشد.

هوش مصنوعی: چرا کسی تلاش کند که این درد را بپوشاند؟ بهتر است که هیچ کس برایش درمانی نیاندیشد.

هوش مصنوعی: در را باز کن، زیرا در بازار این دنیا، هدف افراد غالباً از دست دادن مال و ثروت است، در حالی که در این میان، افراد سودی برای خود کسب می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر به این کار مشغول شوی، به تو منفعت می‌رسد و از این راه به هدفت می‌رسی.