شمارهٔ ۳۵
ز آب چشم من گِل شد به راه عشق، منزلها
ندانم تا چه گُلها بشکفت آخر ازین گِلها؟
شکستی عهد و بر دلهای مسکین سوختی داغی
زهی داغی که تا روز قیامت ماند بر دلها!
من از خوبان بسی غمهای مشکل دیدهام، لیکن
غم هجران بود مشکلترین جمله مشکلها
سزد گر بر سر تابوت ما گریند در کویش
چرا کز منزل مقصود بربستیم محملها
ز توفان سرشک خود به گردابی گرفتارم
که عمر نوح اگر یابم نبینم روی ساحلها
چو آن مه یار اغیارست گرد او مگرد، ای دل
چرا پروانه باید شد برای شمع محفلها؟
هلالی چون حریف بزم رندان شد بخوان، مطرب:
«الا یا ایها الساقی، ادر کاسا و ناولها»
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: علی پیسپار
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ز آب چشم من گِل شد به راه عشق، منزلها
ندانم تا چه گُلها بشکفت آخر ازین گِلها؟
هوش مصنوعی: از اشکهای من، گلهایی به وجود آمده است. در مسیر عشق، نمیدانم چند منزل باید طی کنم تا در نهایت، از این گلها شکوفهها بزنند؟
شکستی عهد و بر دلهای مسکین سوختی داغی
زهی داغی که تا روز قیامت ماند بر دلها!
هوش مصنوعی: تو وعدهات را شکست و بر دلهای مظلومان آتش دلی جانسوز به جا گذاشتی، دلی سوزان که تا همیشه بر دلها باقی خواهد ماند!
من از خوبان بسی غمهای مشکل دیدهام، لیکن
غم هجران بود مشکلترین جمله مشکلها
هوش مصنوعی: من از انسانهای خوب و مهربان دردها و مشکلات زیادی را تجربه کردهام، اما جدایی و دوری از محبوب، سختترین و دشوارترین این مشکلات است.
سزد گر بر سر تابوت ما گریند در کویش
چرا کز منزل مقصود بربستیم محملها
هوش مصنوعی: اگر در کنار تابوت ما اشک بریزند، جای تعجب نیست؛ چرا که ما از مسیر اصلی خود منحرف شدهایم و از منزل مقصود دور شدهایم.
ز توفان سرشک خود به گردابی گرفتارم
که عمر نوح اگر یابم نبینم روی ساحلها
هوش مصنوعی: من به خاطر اشکهایم مانند کسی به گردابی گرفتار شدهام و حتی اگر به اندازه عمر نوح زندگی کنم، باز هم نمیتوانم به ساحلها برسم و آرامش یابم.
چو آن مه یار اغیارست گرد او مگرد، ای دل
چرا پروانه باید شد برای شمع محفلها؟
هوش مصنوعی: اگر آن معشوق، محبوب دیگران است، پس ای دل، چرا باید همچون پروانه به گرد شمعهای مجالس بچرخی؟
هلالی چون حریف بزم رندان شد بخوان، مطرب:
«الا یا ایها الساقی، ادر کاسا و ناولها»
هوش مصنوعی: هلالی به عنوان همراه جمع رندان و تبهکاران در مجلس ظاهر شد. حالا بگو، ای مطرب: «ای ساقی، جام را پر کن و به من بده».