هوش مصنوعی: من در طول زندگی‌ام هرگز از تو حتی یک نگاه هم ندیدم. نمی‌دانم این عمر چه معنایی دارد؟ افسوس و اندوه از تو!

هوش مصنوعی: روزی که تو به مقام پادشاهی رسیدی، فهمیدم که هیچ دادخواهی هرگز نمی‌تواند از تو حق خود را بگیرد.

هوش مصنوعی: به دیگران آسیب نزن و بی‌گناهان را اذیت نکن، زیرا در روز قیامت ممکن است به خاطر ظلم تو از تو حساب بگیرند و خون بسیاری از بی‌گناهان را از تو بخواهند.

هوش مصنوعی: تو بزرگترین و زیباترین مقام را داری، من تنها بنده و خدمتگزار عشقم. مقام بندگی و خدمت از آن من است، ولی عزت و مقام، از آن توست.

هوش مصنوعی: هر شب که از تو دورم، به اندازه یک سال به طول می‌انجامد و هر روز بدون تو، مانند یک ماه طول می‌کشد. تنها کسی می‌تواند این احساس را درک کند که به دوری از تو دچار شده باشد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه خودم را نگاه می‌دارم، وقتی یار نزدیکم نیست و با دیگران هستم، گاهی از آن‌ها شکایت می‌کنم، گاهی از خودم و گاهی هم از تو.

هوش مصنوعی: در شب‌های جدایی، بی تو، مثل هلالی هستم که در تاریکی گم شده‌ام. آیا می‌دانی چه کسی در این حال است؟ این منم، بدشانس، که روزهای روشن هم به خاطر تو برایم تاریک و سیاه شده است.