هوش مصنوعی: گاه نمک بر شیارم می‌ریزد و گاه محتسب، پیمانه را می‌شکند؛ تا کی باید در آشفتگی و سرگشتگی، میخانه را به هم بریزد؟

هوش مصنوعی: هر جا که در شب‌ها از درد و سوز دلم چیزی گفتیم، شمع را روشن کردم و پروانه را به آتش کشیدم.

هوش مصنوعی: داستان پنهان ما به افسانه‌ای تبدیل شد و این هم خوب است، شاید یکی از دوستانش این افسانه را برای او بگوید.

هوش مصنوعی: آیا این مقدار بیگانگی با دوستان و آشنایان کافی نیست؟ چرا کسانی را که به تو نزدیک نیستند، به خود نزدیک‌تر کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: ای ناصح، از دلایل و حرف‌های زیاد و پیچیده دوری کن، چرا که تو نمی‌توانی از یک فرد دیوانه توقع خردمندی و هوشیاری داشته باشی.