حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یار آینه حسن دلارای خود است</p></div>
<div class="m2"><p>یک دیدهٔ محو، در تماشای خود است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>این حسنِ غیور برنمی تابد غیر</p></div>
<div class="m2"><p>موسی و عصا و طور سینای خود است</p></div></div>

دیوان حزین لاهیجی به تصحیح ذبیح الله صاحبکار - محمد علی بن ابی طالب حزین لاهیجی - تصویر ۷۶۲

شمارهٔ ۴۲

یار آینه حسن دلارای خود است
یک دیده محو در تماشای خود است
این حسن غیور برنمی تابد غیر
موسی و عصا و طور سینای خود است

هوش مصنوعی: این اشعار در مورد زیبایی و جذابیت معشوق صحبت می‌کند. شاعر به تصویری از محبوب خود اشاره می‌کند که او را چون آینه‌ای می‌بیند و می‌گوید زیبایی او تنها برای خود اوست و هیچ چیز دیگری را قبول ندارد. در نهایت، نویسنده از قدرت و جلوه‌ی زیبایی معشوق به طوری سخن می‌گوید که یادآور داستان‌های معروفی چون موسی و عصا و طور سینا است.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: محبوب، نمایانگر زیبایی و جاذبه‌اش است و چشمی که به او خیره شده، به آرامی در تماشای زیبایی‌اش غرق شده است.

یار آینه حسن دلارای خود است

یک دیدهٔ محو، در تماشای خود است

هوش مصنوعی: این زیباییِ حسود هیچ چیزی غیر از موسی، عصا و کوه سینا را نمی‌پذیرد.

این حسنِ غیور برنمی تابد غیر

موسی و عصا و طور سینای خود است

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده