هوش مصنوعی: آینده انسان یا بهشت است یا جهنم، بسته به این که سرنوشتش چگونه رقم بخورد؛ ممکن است در زندگی خوشحال باشد یا دچار دردسر و مشکل.

هوش مصنوعی: دو حالت وجود دارد: یکی نیکو و دیگری بد. اگر شخصی به حقیقت آگاه باشد، باید مراقب این دو حالت باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که در دل و جان انسان‌ها معقول و منطقی است، همان بهشت نزدیکان خداوند خواهد بود.

هوش مصنوعی: خوشی و شادی عقلانی که بعد از این دنیا به دست می‌آید، به‌راستی همان بهشت نزدیکان به خداست.

هوش مصنوعی: لذت واقعی زمانی حاصل می‌شود که بر اساس علم و شناخت عمیق باشد و این لذت از طریق مشاهده به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ لذتی به اندازه تجربه شناخت عقلانی وجود ندارد و این احساس را عقل به خوبی تأیید می‌کند.

هوش مصنوعی: جوهر و اصل چیزی را نمی‌توان با توصیف بیان کرد، درست مانند اینکه نمی‌توان لباس نرم و نازکی از ابریشم را از پشم شناخت.

هوش مصنوعی: بهشت دوم، که برای افرادی که به خدا نزدیکند و از یقین برخوردارند، قابل تجربه و احساس است.

هوش مصنوعی: حس او را نشان می‌دهد و درکش می‌کند. احساس او چقدر جذاب و دلرباست!

هوش مصنوعی: دلگشا همانند بهشتی است که به پایان نمی‌رسد و خیال انسان در آن به شدت حیرت‌زده می‌شود.

هوش مصنوعی: تصور و خیال انسان به قدری قوی است که می‌تواند به صورت عینی و ملموس دربیاید و به شکلی مشخص نمایان شود.

هوش مصنوعی: انسان در زندگی پس از مرگ، نیرویی می‌یابد که به خاطر خیال و خواسته‌های نفسانی و قدرت‌های فرازمینی است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهی و آرزو کنی، در چشم تو واضح و نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: هرچه از زیبایی‌ها و خوشی‌های دنیا بهره‌مند شوی، همه اینها در دسترس و در توان توست.

هوش مصنوعی: اگر تو حس تصور را بشناسی، هیچ حسی قوی‌تر از آن نخواهی یافت.

هوش مصنوعی: بذرهای این بهشت خیال، از اعمال نیک و خوب افراد شکل می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پیامبران تنها نکاتی از حقیقت را بیان کردند و به طور مختصر، مفاهیم عمیق و ارزشمندی را به زبان آوردند.

هوش مصنوعی: اگر آثار و نشانه‌های پیامبر را ببینی، چشمت روشن می‌شود و عقلت قوی‌تر خواهد شد.

هوش مصنوعی: آتش به دو قسمت تقسیم شد و هر یک از ما را برای چشم‌ها نمایان کرد.

هوش مصنوعی: از این دو، یکی نار است که به عقل مربوط می‌شود و دیگری به افراد نفاق و دوگانگی اختصاص دارد.

هوش مصنوعی: متکبر به آتش جهنم می‌افتد و کسانی که دروغ می‌گویند نیز در عذاب خواهند بود.

هوش مصنوعی: در وحی آمده است که آتش سوزان در دل او نهفته است و چهره‌اش از زیبایی و نور است.

هوش مصنوعی: و آن آتش دیگر، آتش محسوس است که همیشه تجلی و ملموس دارد.

هوش مصنوعی: این شعله مانند خس و خاشاک جسم و جان را می‌سوزاند و ابدان کافران را در آتش خود می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: هر دوی آنها فقط در خیال وجود داشتند و در واقع تنها تصویری از آن‌ها در ذهن بود.

هوش مصنوعی: با اینکه در ابتدا چیزی منطقی و قابل فهم گفتم، حالا از من بشنو که موضوع را به تفصیل بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: عقل و احساس هرکدام وظایف خاص خود را دارند و نباید انتظار داشت که همیشه با هم هماهنگ عمل کنند. این اختلاف طبیعی است و نباید به خاطر آن تعجب کرد.

هوش مصنوعی: هر آنچه که به طور منطقی بیان کرده‌ام، وابسته به شرایط و تبعاتی است که در دنیای عقل وجود دارد.

هوش مصنوعی: منبع همه چیز بی‌عقلی و تاریکی است، و نداشتن علم و آگاهی به اسرار موجب این وضعیت می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ممکن است از انکار و نادیده گرفتن حقیقت ناشی شود، یا به دلیل فقدان نعمت و ثروت در دانش عرفانی به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: ترک عمل به این معنی است که اگر کسی از کمک و یاری بهره‌مند نباشد، علم و دانش و همچنین تجربه‌های متضاد و مقابلش را نیز به دست نخواهد آورد.

هوش مصنوعی: این عبارت اشاره به ضعف ذاتی در وجود یک چیز دارد و همچنین به طور خاص به نادانی و جهالت عمیق آن اشاره می‌کند. به بیان دیگر، به زعم گوینده، عدم قدرت و ناتوانی این موضوع هم به خاطر حقیقت وجودی‌اش است و هم به خاطر جهل عمیق آن.

هوش مصنوعی: انحراف سلیقه‌ها باعث رکود و stagnation می‌شود و نفوذ باورهای نادرست نیز مشکل‌ساز است.

هوش مصنوعی: سلطنت نفس سرکش باعث نارضایتی و دردسرهای ناشی از طمع و حرص می‌شود.

هوش مصنوعی: دل بدون علم و شناخت، واقعاً دل نیست. مثل یک بدن بی‌کمال است که تنها دچار سوخت و ساز می‌شود و نمی‌تواند زندگی واقعی داشته باشد.

هوش مصنوعی: درختی که بی هنر و بی منبع باشد، نه میوه‌ای دارد، نه خاصیتی و نه سایه‌ای برای دیگران فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر چوبی خشک و تو خالی پر از کژدم باشد، چه فایده‌ای دارد اگر آن را هیزم بسازی؟

هوش مصنوعی: فردی که در عذاب و سختی به سر می‌برد، درد و رنجی را که تجربه می‌کند، بسیار شدید و عمیق است.

هوش مصنوعی: اگر من در مورد حکمت پنهانی چیزی می‌گویم، به خاطر دانش و درکی است که از تو دارم و نه به خاطر اینکه چیزی را از تو پنهان کردم.

هوش مصنوعی: در مقابل بهشت عقل، از لذت‌های عقلانی و هماهنگی با آن لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: درد و لذت به دلیل تشابهی که با عقل دارند، به وجود می‌آیند و از تضاد و تفاوت ناشی می‌شوند.

هوش مصنوعی: چون الم، با عدم به هم زدن، به نظر می‌رسد که عدم می‌تواند وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: بهشت و دوزخ نتیجه اعمال انسان هستند، و حالتی که انسان تجربه می‌کند ناشی از رحمت یا عذاب الهی است.

هوش مصنوعی: او که ولی است، باید بداند که خود و کاخش در دایرهٔ آگاهی‌اش نیستند و از وضعیت خویش بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: این دو نفر اگرچه در حال نابودی هستند، اما هر کدام به نوعی راحتی خود را دارند و به یکدیگر وابسته نیستند.

هوش مصنوعی: این بخش از شعر به نوعی بیان می‌کند که گاهی نادانی و سادگی، بهتر از دانایی و درک عمیق است. همچنین، برخی کارها و رفتارهای ناشایست ممکن است بهتر از برخی مسئولیت‌ها و امانت‌داری‌ها به نظر برسد. به عبارت دیگر، گاهی ناآگاهی و بی‌توجهی می‌تواند راحت‌تر از مسئولیت‌پذیری و درک عمیق زندگی باشد.

هوش مصنوعی: یکی دیگر از عذاب‌های دوزخی که احساس می‌شود، جهانی پر از حسرت و افسوس است.

هوش مصنوعی: در دوری از دوستی و عشق، زندگی و وابستگی به این دنیا یک فریب بزرگ به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: درد و رنج ناشی از نبود او همه وجود را فرا می‌گیرد، زیرا در هر لحظه به اندازه‌ای بزرگ و طاقت‌فرسا از دل آشوب احساس مرگ می‌کنم.

هوش مصنوعی: انجام کارهای زشت و ناپسند، باعث می‌شود که سخنان دروغین و بی‌اساس مطرح شود.

هوش مصنوعی: ویژگی‌های اخلاقی باعث می‌شود که انسان به دیگران وابسته شود و به عشق خالق خود بپردازد.

هوش مصنوعی: این عبارت به ایجاد اختلال و فساد ناشی از نفوذ نیروهای شیطانی در نظام حکومتی اشاره دارد. به نوعی می‌توان گفت که تقویت آسیب‌های منفی در ساختار سلطنتی و حکومتی را توصیف می‌کند.

هوش مصنوعی: همه در وجود خود، به شدت دچار افکار و ناپاکی‌هایی هستند که مانند مار و مور در آن تنیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی نفس انسان به حالتی تجاری درآمده، چهره‌ها و شکل‌های مناسب آن را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در آن جهان، تمام اشکال و صورت‌ها بدون هیچ گونه افزوده یا کسر، به وضوح نمودار می‌شوند.

هوش مصنوعی: هر کسی که امروز در ظلم و ستمی که بر دیگران می‌رود، شرکت کند و با خود در این کار به دوزخی بودن گرفتار شود، به نوعی به عذاب و سختی دچار خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به طور طبیعی از درون انسان سرچشمه می‌گیرد، مانند یک آبراه کم‌جان و بی‌روح است.

هوش مصنوعی: به طور طبیعی و به واسطه گناهان و نابودی‌هایی که در روز قیامت به وقوع می‌پیوندد، آتش دوزخ شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که این قدرت و توانایی به وجود می‌آید، دیگر نمی‌توان آن را رها کرد و از بین برد.

هوش مصنوعی: همیشه تلخی وجود دارد و شخص از آن تلخی به طور مداوم آسیب می‌بیند.

هوش مصنوعی: این به این معنی است که وقتی در مرز نفس قرار می‌گیریم، احساسات و چالش ها مانند مصیبت به سراغ ما می‌آیند و ما باید با آن‌ها روبرو شویم.

هوش مصنوعی: هر وقت آن فکر به ذهن خطور کند، آرامش و شادی را از آدم می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دلشکسته و متاثر می‌شود، غم و اندوهی او را در بر می‌گیرد که مانند زهر جانکاهی است که تمام وجودش را پر کرده است.

هوش مصنوعی: دل نمی‌تواند یاد آن را فراموش کند، زیرا بار سنگین غم آن را از یاد نخواهد برد.

هوش مصنوعی: با وجود مشغله‌های دنیوی، گاهی یاد آن درد و رنج به ذهن آدم می‌آید.

هوش مصنوعی: پس از چند لحظه، اوضاع دل به حالت پریشانی درآمده و به کار دیگری مشغول می‌شود.

هوش مصنوعی: آنچه در آخرت وجود دارد، برعکس این دنیای پر مشغله است. در آنجا نه از این دنیای مشغولیت‌ها خبری هست و نه از آنچه در این دنیا اهمیت دارد.

هوش مصنوعی: خالی بودن فضا و پاکیزگی آن به آرامش روح و جمع شدن افراد کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: در آنجا هیچ راهی برای فراموشی وجود ندارد؛ نه تحت تأثیر الکل هستی، نه در خواب به سر می‌بری و نه بی‌هوش هستی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که در این مکان، نمی‌توان به راحتی به آرامش و مسرت رسید. نه در تاریکی شب خبری از خوشی است و نه در روشنی صبح، به آن حالتی که دل را راضی کند، دست‌رسی وجود دارد.

هوش مصنوعی: بدون شک، انتخاب تو برای من آرامش بخش است و هیچ چیز نمی‌تواند آن را از من بگیرد.

هوش مصنوعی: ولی از آنجا که این شبهات و شکوك نفس به نوعی با ذات واقعی وجود ندارد، بنابراین نمی‌توانند به حقیقت وجودی ما نزدیک شوند.

هوش مصنوعی: عقل ممکن است به انسان آزادی بدهد، اما اگر خدا بخواهد، ممکن است انسان را به حالتی بی‌حرکت و منفعل درآورد.