حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چراغ کلبهٔ درویش، نور ماه می باشد</p></div>
<div class="m2"><p>به جام باده روشن کن شب آدینهٔ ما را</p></div></div>

شمارهٔ ۷۰

چراغ کلبه درویش نور ماه می باشد
به جام باده روشن کن شب آدینه ما را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی نور ماه را به عنوان چراغی برای کلبه درویش توصیف می‌کند و از باده‌ای می‌خواهد که شب آدینه را روشن کند. در واقع، این ابیات نمادین به جستجوی زیبایی و روشنی در زندگی اشاره دارد.

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

هوش مصنوعی: چراغ خانهٔ درویش تنها نور ماه است، بیا با ریختن شراب در جام، شب جمعهٔ ما را روشن کن.

چراغ کلبهٔ درویش، نور ماه می باشد

به جام باده روشن کن شب آدینهٔ ما را

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها