گنجور

شمارهٔ ۵۴

از سر من چرا کشد، سرو قد تو پای را
خاک ره تو کرده ام، فرق سپهرسای را
شعله به خس نمی کند، اینهمه سرگران وشی
تا به کی از کفم کشی، دامن کبریای را؟
سرمهٔ خامشی دهد، بلبل خوش نوای را
چون به سخن درآورم، خامهٔ مشکسای را

اطلاعات

وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

از سر من چرا کشد، سرو قد تو پای را
خاک ره تو کرده ام، فرق سپهرسای را
هوش مصنوعی: چرا از من دور می‌شوی؟ من به خاطر تو، به خاک پای تو احترام گذاشته‌ام و تفاوت بین من و آسمان را فراموش کرده‌ام.
شعله به خس نمی کند، اینهمه سرگران وشی
تا به کی از کفم کشی، دامن کبریای را؟
هوش مصنوعی: شعله از خس (علف خشک) آسیب نمی‌بیند و این همه نگران و پریشان شدن چه فایده‌ای دارد؟ تا کی می‌خواهی دامن بزرگ من را از دست بدهی؟
سرمهٔ خامشی دهد، بلبل خوش نوای را
چون به سخن درآورم، خامهٔ مشکسای را
هوش مصنوعی: وقتی که بخواهم بلبل خوش صدا را به سخن وادار کنم، سرمهٔ سکوت به او می‌دهم و قلمی نرم و لطیف را به کار می‌گیرم.