گنجور

شمارهٔ ۲۰

یاسمین بنده شود چاک گریبان تو را
برگ گل جزیه دهد، شقّهٔ دامان تو را
زاهد، این خرقه به دوشم خنکیهای تو داد
کرد پشمیهٔ من، فکر زمستان تو را

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

یاسمین بنده شود چاک گریبان تو را
برگ گل جزیه دهد، شقّهٔ دامان تو را
هوش مصنوعی: یاسمن به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویا به تو تعظیم می‌کند و گلبرگ‌هایش را مانند وام یا هدیه‌ای به دامان تو تقدیم می‌کند.
زاهد، این خرقه به دوشم خنکیهای تو داد
کرد پشمیهٔ من، فکر زمستان تو را
هوش مصنوعی: ای زاهد، این لباس پشمینی که به دوش دارم، به خاطر سردی‌های تو است و من همیشه به فکر زمستان تو هستم.