هوش مصنوعی: ستم و ظلم می‌تواند باعث بیرون راندن حاکمان از صحنه قدرت شود و در عین حال، دشمنان را به آسانی به صمیمی‌ترها و نزدیکان تبدیل کند.

هوش مصنوعی: اگر فردی سهل‌انگار و تنبل باشد، حتی در نزدیکی هدف و مقصدش هم احساس می‌کند که هنوز راه درازی در پیش دارد و در واقع، با خواب و آرامش خود به پایان نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کارها به دست نالایقان و نااهلان بیفتد، هیچ‌گاه مردم شایسته و قابل احترام به مقام و ارزش واقعی خود نخواهند رسید.

هوش مصنوعی: کلید حل مسائل به تلاش و تدبیر وابسته است و هرگز به عدم وابستگی نمی‌رسد. کسانی که به دنبال حل مشکلات هستند، هرگز در کارشان به بن‌بست نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر حرص و طمع خود، مانند یک ثروتمند اجازه نمی‌دهد دیگران به ثروت برسند، به سرنوشتی دچار می‌شود که مانند سوهان، زخم می‌زند و درد را متوجه بقیه می‌کند.

هوش مصنوعی: آدم‌های دنیا طلب از کنار کسانی که به دنبال حرکت و تحول هستند، می‌بینند که رفتن و پیشرفت باعث فاصله گرفتن از عقب‌ماندگان می‌شود.

هوش مصنوعی: افراد حسود نمی‌توانند به راحتی از سکوت ما استفاده کنند و این سکوت باعث می‌شود حرف‌های بی‌اساس آنها متوقف شود. همچنین، از آنجا که ما به آرامش خود ادامه می‌دهیم، می‌توانیم زخم‌هایی که بر ما وارد شده است را پنهان کنیم و نشان ندهیم.

هوش مصنوعی: موسیقی‌های گوناگون، هر کجا که از تاریکی‌ها و جهات مختلف به گوش برسند، می‌توانند به شکلی بلند و پرصدا، فضایی از وحدت را در دل شنوندگان ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: اگر درباره زلف‌های پیچ در پیچ او صحبتی به میا ن بیاید، شب‌هایی که برای من مانند افسانه هستند، هرگز به پایان نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: با توجه به اصول زهد و پارسایی، من وظیفه‌ای دارم که به خاطر باده‌گساری، لباس‌های مقدس و زاهدانه را کنار گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر مثل خاری در دستانم بودم، هرگز اجازه نمی‌دادم که دامن این زیباپوشان را رها کنم.

هوش مصنوعی: شور و شوق ناشی از عشق و دیوانگی، اگر با پشیمانی همراه باشد، لذتی ندارد. همچنین، نباید به خود فشار بیاوری و خود را در زنجیر درد و پشیمانی محبوس کنی.

هوش مصنوعی: حزین، به خاطر محبت عشق، امیدوارم که حتی در دوری از درگاه معشوق، غمگین نخواهم بود و افرادی که سایه‌ام را می‌گیرند، نمی‌توانند از خوشی‌ها و لطف عشق بی‌بهره باشند.