هوش مصنوعی: خدایا، دل‌های امیدواران را تسکین بده و به آنها مهر و محبت و دوستی عطا کن، تا کسانی که در بی‌قراری به سر می‌برند، آرامش یابند.

هوش مصنوعی: دل پر از غم قدیمی به یاد اشک‌هایم است و انگار شراب کهنه هم در انتظار ابری از بهار است که به خاطر او بیفتد.

هوش مصنوعی: ما در عشق به حدی وابسته شده‌ایم که طعم تلخی را از لب‌های تو به یاد داریم، ولی آرامشی برای درد دل‌های عاشقانه‌مان نیست.

هوش مصنوعی: رفتار من در مسیر عشق با دوستانم به گونه‌ای است که مانند موری کوچک می‌ماند که در کنار سواره‌نظام چابک حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: تا کی باید لباس گرانبها و دلربای ما رو در معرض آسیب قرار دهیم؟ بیا آن را با شراب آمیخته کنیم و لباس پرهیزگاران را نیز به دنیای شادمانی و لذت بخشیم.

هوش مصنوعی: دل ناتوان و ضعیف من چه قدرتی دارد که بتواند مقابل زیبایی چشمانت بایستد؟ مژگانت به قدری تیز و برنده‌اند که می‌توانند دشمنان را به خاک بیندازند و من را در دریایی از عشق و غم غرق کنند.

هوش مصنوعی: سخن‌سنجی و تحلیل دقیق سختی‌ها و پیچیدگی‌های زندگی را نمی‌تواند پوشش دهد. آرامش واقعی از درون و از توانایی درک عمیق مسائل به دست می‌آید و فقط با جملات زیبای کلامی نمی‌توان به حقیقت دست یافت.