هوش مصنوعی: در کوچه‌ای که آن زلف زیبای معشوق گسترده شده، نسیم را به آنجا راه نده و دل ما را با آشفته کردن و پراکندن غبار دلتنگی بیشتر ناراحت نکن.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی گرفتار، از گلستان بهره‌مند نیست زیرا نسیم را به سوی قفس راهی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: تنها ناز توست که با مهربانی‌ات مرا به خضوع واداشته است؛ با شاهی که چشمانش آغوش گدا را دیده است.

هوش مصنوعی: تو چنان مغروری که حتی در میانسری که پروانه به دور تو می‌چرخد، نمی‌گذاری که درد و سوزن بال یکدیگر را حس کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی تو، افرادی که دیدگاه محدودی دارند به زودی دلخوش شدند و از ستاره‌ای خوش‌درخشش بهره‌مند شدند.

هوش مصنوعی: این گروه زیبا رویان چه کسانی هستند که در شهر شما با ادعای عدالت و انصاف، کسی جنس وفاداری را نمی‌خرد؟

هوش مصنوعی: ای ظالم، پیام من را به کسی برسان که اگر از جایی عبور کردی و ما را نمی‌بینی، خدا را شکر کن.

هوش مصنوعی: صدای نی با نغمه‌های جان‌نواز خود در آسمان پیچیده و گنبد آسمانی را پر کرده است، به‌طوری که همه جا پر از سر و صدا و شادابی است.