هوش مصنوعی: هزار افسوس که ناگهان از جمع و شادی‌های دنیا بیرون رفتم و به وسوسه‌ی مقدرات و ظلم زمانه گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: هزاران ناله از ظلم و بی‌وفایی بخت سر می‌زنند، چرا که کینه‌اش باعث شده جوانی از دنیای پست جدا شود.

هوش مصنوعی: ای کاش که در باغ زندگی ناگهان همانند گلی، خوشی و سرزندگی به پایان برسد، اما در ساغری که پر از شراب زندگی است، تنها خون میرعبدالله باقی مانده است.

هوش مصنوعی: چهره درخشان پنهان شد و روز، تمام دوستان را از عشق روی خود جدا کرد، مانند شبی تاریک.

هوش مصنوعی: از شدت اندوه و غم، دل دوستانش به اندازه‌ای آتشین شده بود که محبت او به آنها بی‌نهایت بود.

هوش مصنوعی: به دلیل ناپایداری و ظلم روزگار، زندگی انسان همچون میهمانی پر از ناامیدی و ناکامی شده است.

هوش مصنوعی: هاتف، در پی ثبت سال مرگش، به این نتیجه رسید که میرعبدالله از دنیای جشن و سرور ناامید و خارج شده است.