هوش مصنوعی: افسوس که از ظلم روزگار، شکوفه‌های زیبا و خوشبوی باغ زندگی و جهان به باد رفته است.

هوش مصنوعی: آه که سرو بلند قامت این باغ بر زمین افتاد و نابود شد.

هوش مصنوعی: محمدعلی مانند یک گل تازه در دنیای پر از سرناه که در فصل پاییز به باد رفته، از بین رفت.

هوش مصنوعی: حیف است از آن مروارید بی‌نظیر که به خاطر این خاک، در دل زمین مدفون شد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به راحتی از زیبایی و درخشندگی یک ستاره‌ای که در آسمان پنهان شده است، گذشت. این ستاره که زمانی درخشان و قابل دیدن بود، اکنون از نگاه‌ها دور افتاده و این دلتنگی بابت فقدان آن زیبایی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: هنگامی که به جوانی رسید و از این دنیا دلزده و خسته شد، به سوی باغ‌های بهشت روانه شد.

هوش مصنوعی: صدای دلشکسته‌ای که در سوگ او، همیشه و در هر لحظه، ناله و فریاد می‌زند.

هوش مصنوعی: محمدعلی نوجوان به سمت بهشت رفت که تاریخ این را روایت کرده است.