هوش مصنوعی: هر روز و شب از دل تنگی و درد جدایی رنج می‌برم و این وضعیت سخت و ناخوشایند است. به من بگو زندگی چه فایده‌ای دارد، ای مرگ کجایی که به سراغم نمی‌رسی؟

هوش مصنوعی: وقتی که درد دوری از عشق به پایان نمی‌رسد، ای کاش مرگ به سراغم بیاید تا روز جدایی تمام شود.

هوش مصنوعی: ای مرگ، آیا تو راه حلی برای درد جدایی من داری؟ من که در مشکلاتم گره خورده‌ام، آیا می‌توانی به من کمک کنی؟

هوش مصنوعی: هر شب به من قول می‌دهی که خواهی آمد، اما من در انتظار تو تا صبح در مسیر تو نشسته‌ام و خوب می‌دانم که نخواهی آمد.

هوش مصنوعی: آیا کسی هست که به من اجازه دهد تا به دور از چشم دیگران به آن مکان خصوصی محبوب بروم، در حالی که در کوچه‌اش به من اجازه نمی‌دهند به عنوان گدایی نزد او برسم؟

هوش مصنوعی: ارتباط ما و تو تا کی باید پنهان بماند؟ به خاطر ترس از رقبای دیگر، همه افراد می‌دانند که ما متعلق به تو هستیم و تو هم متعلق به ما.

هوش مصنوعی: هاتف به زیبایی و جذابیت زلف تو اشاره دارد و می‌گوید که من نه می‌توانم از این زیبایی رهایی یابم و نه از این دام عشق فرار کنم. به عبارت دیگر، من در بن‌بست این عشق گرفتار شده‌ام و نمی‌توانم از آن آزاد شوم.