هوش مصنوعی: چشمم که به گل و گلزار می‌افتد، ذهنم به سوی عشق و معشوق می‌رود.

هوش مصنوعی: در فصل بهار، وقتی به زیبایی گل‌ها نگاه می‌کنیم، کمتر از خارها مشاهده می‌شود، زیرا کسی که بدون همراهی می‌رود، کمتر به این زیبایی‌ها توجه دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بدون زیبایی معشوق وارد باغ شود، واقعاً به خاطر نازیبایی‌های دیگران سرکوب و مورد انتقاد قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: عزیزم، بیا و باده‌ای بیاور تا پرندگان باغ بدون جام، در حال سرخوشی و شادمانی بگردند و از لذت زندگی بی‌بهره نمانند.

هوش مصنوعی: هر روز دسته‌ای از گل‌های زیبا به باغ می‌آید و هر شب، گروهی از نرگس‌های خوش‌قد و قامت از آنجا می‌روند.

هوش مصنوعی: با لباس پاره و خونین، گل از درخت به نزد مردم شاه می‌رود و از خطر فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: صورت گل به رنگ داستانی می‌گردد که ناشی از ظلم‌ها و زخم‌هایی است که بر آن گل‌صورت وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: بوی گل و شکوفه را ببین، مانند آن که پادشاهی است که به سوی باغی که شکوفه زده می‌رود و همه جا در حال گشت و گذار است.

هوش مصنوعی: یک نفر با لباس زیبا و چهار گل یاسمن در دست دارد، اما همچون بندگان خوب و دین‌دار خسرو، با خضوع و فروتنی حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: بنگر که پرنده نیکوپرواز همت او چگونه بدون هیچ پوششی تا آسمان می‌رسد و به جعفر طیار ملحق می‌شود.

هوش مصنوعی: بهرام شاه، اگرچه پادشاه و ملک است، اما بر رفتار و برخوردش با بندگانش به شکل یک پادشاه واقعی و با احترام و عدالت رفتار می‌کند.

هوش مصنوعی: از پی لشکر او غباری به آسمان می‌رسد و از صدای یارانش، کوه‌ها به لرزه درآمده و صدا می‌زند.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که افتخار و شرافت شاعری به خاطر قدردانی و ستایش از اوست و از برکات نام اوست که ثروت و دارایی به دست می‌آید. به عبارتی، ارتباطی میان ستایش و موفقیت مالی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی و ارزش ظاهری گل و شکوفه بسیار چشم‌نواز و باارزش است، اما با هیچ دلیلی نمی‌توان به سادگی از آن‌ها گذشت و نام و یاد آن‌ها در دل‌ها باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: حزم با دقت و آمادگی کامل در حال حرکت است و مانند یک چرخ که دور کره زمین می‌چرخد، با هزاران چشمی که مراقب و متوجه هستند به راهش ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: بخشش و generosity او مانند بختی است که با هزار دست پر از گوهر به سوی آرزوها و خواسته‌ها می‌رود. این نشان‌دهنده‌ی فراوانی و وسعت بخشندگی اوست که به راحتی و در کمال مهربانی انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: در برابر اندیشه و مقام او، مه که نماد زیبایی است، به صورت معکوس حرکت می‌کند و زمان برعکس می‌گذرد.

هوش مصنوعی: وقتی عالم متوجه این موضوع شد که قدرت به دست او افتاده است، گفت: ای پروردگار، چه خوب است که شایسته‌ها به حق خود می‌رسند.

هوش مصنوعی: ای پادشاهی که مانند ابری رحمت‌زا، با زیبایی و جواهرات گرانبها به سوی بزم‌ها می‌آیی.

هوش مصنوعی: از تلاش تو بلا و مشکل آسان می‌شود و از لطف تو بار سنگین آز و امتحان برداشته می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه زمان و سرنوشت کنترل زیادی بر زندگی مردم ندارد، اما بی‌وقفه و به آرامی تحت تأثیر اراده تو پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: حسودان عمر کمی از تو را دیده‌اند و در حالی که عمرت کوتاه است، نام و یاد تو بسیار بر زبان‌هاست.

هوش مصنوعی: خورشید نمی‌تواند از آنها پرده‌برداری کند، زیرا مانند سایه‌ای که به آرامی بر دیوار می‌گذرد، در خفا و پنهانی به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: وقتی که از زبانم ستایش تو بیرون می‌آید، گویی نسیم صبحگاهی به هوای خوش عطر عطار می‌وزد.

هوش مصنوعی: جانم به خاطر تو شکوفا می‌شود و هر لحظه نسیمی به سمت باغ محمد مختار می‌وزد.

هوش مصنوعی: اگر نظم من را محک بزند، باید بداند که من تنها مجسمه یا جامد نیستم، بلکه همچون پرنده‌ای هستم که به سوی آسمان پرواز می‌کند و در درونم ارزش و زیبایی نهفته است.

هوش مصنوعی: ثنای تو کار بزرگی است و هیچ‌وقت مانند این کاری که در حال حاضر برای من می‌گذرد، به این شکل پیش نمی‌رود.

هوش مصنوعی: اگر شخصی به دلیل حسادت خودش به مقصودش نرسد، نباید نگران باشد، زیرا او به سمت سرنوشت خود می‌رود و در این مسیر تلاش می‌کند.

هوش مصنوعی: کارهای آسمان و جهانی که در آن هستیم، به گونه‌ای پیچیده و در عین حال منظم به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آفتاب مانند روشنی بخش همیشگی بر روی آسمان حرکت می‌کند، دنیا مثل آینه‌ای از فعالیت‌ها و کارهای انسان‌ها منعکس می‌شود.

هوش مصنوعی: بخشش و بخشندگی تو مانند سًیقل زدن آینه امید است که هر زمان زنگار ناامیدی را از روی آن پاک می‌کند.