مجد همگر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۹۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست</p></div>
<div class="m2"><p>یا زین دل مست من چه برخواهد خاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با من منشین و از سر کین برخیز</p></div>
<div class="m2"><p>آخر ز نشست من چه برخواهد خاست</p></div></div>

شمارهٔ ۹۳

ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست
یا زین دل مست من چه برخواهد خاست
با من منشین و از سر کین برخیز
آخر ز نشست من چه برخواهد خاست

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به دوستش می‌گوید که از دست او چه نتیجه‌ای برمی‌آید و چه چیزی از دل سرمست او به وجود می‌آید. او از دوستش می‌خواهد که با او نماند و از کینه دور شود، زیرا از نشستن و مانده بودن او چه فایده‌ای وجود دارد.

شمارهٔ ۹۱

شمارهٔ ۹۲

هوش مصنوعی: ای دوست، چه کاری از من برمی‌آید یا از این دل شاد و سرمستم چه نتیجه‌ای خواهد گرفت؟

ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست

یا زین دل مست من چه برخواهد خاست

هوش مصنوعی: با من نمان و به خاطر دشمنی بلند شو، زیرا از نشستن من چیزی حاصل نخواهد شد.

با من منشین و از سر کین برخیز

آخر ز نشست من چه برخواهد خاست

شمارهٔ ۹۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده