مجد همگر » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>صاحبا بنده همه ساله چنین می خواهد</p></div>
<div class="m2"><p>که زحال من و اتباع تو باشی آگاه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>لیکن از بهر صداعی که مبادت هرگز</p></div>
<div class="m2"><p>زحمت بارگهت می ندهد جز گه گاه</p></div></div>

شمارهٔ ۹۹

صاحبا بنده همه ساله چنین می خواهد
که زحال من و اتباع تو باشی آگاه
لیکن از بهر صداعی که مبادت هرگز
زحمت بارگهت می ندهد جز گه گاه

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر بیان می‌کند که هر ساله آرزو دارد که محبوبش از حال او و پیروانش باخبر باشد. اما به خاطر بیماری صداع (سردرد) که ممکن است برای او پیش آید، نمی‌خواهد زحمتش را بیشتر کند و فقط گاهی در پیشگاه او حاضر می‌شود.

شمارهٔ ۹۷

شمارهٔ ۹۸

هوش مصنوعی: دوست من، هر ساله از تو می‌خواهم که از حال من و افراد تحت فرمانت آگاه باشی.

صاحبا بنده همه ساله چنین می خواهد

که زحال من و اتباع تو باشی آگاه

هوش مصنوعی: اما به خاطر سردردی که ممکن است گریبانگیرت شود، هرگز زحمت بارگاهت را نخواهی داد جز در بعضی مواقع.

لیکن از بهر صداعی که مبادت هرگز

زحمت بارگهت می ندهد جز گه گاه

شمارهٔ ۹۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده