شمارهٔ ۵۸
بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم
مجوش ار جزع پرجوشت ببوسم
سفر کردم مگر چون بازگردم
به پرسش خوش در آغوشت ببوسم
مرا بر دوش خوش بد بار اندوه
که چون آیم بر و دوشت ببوسم
حدیثی گویمت در گوش نرمک
بدان حیلت بناگوشت ببوسم
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بیا متاب ار زلف پرتابت بگیرم
مجوش ار جزع پرجوشت ببوسم
هوش مصنوعی: بیا تا از زلف زیبایت بگیرم و در آن غرق شوم، اگر این کار را نکنم، تنها میتوانم با اشتیاق به بوسهای از آن فکر کنم.
سفر کردم مگر چون بازگردم
به پرسش خوش در آغوشت ببوسم
هوش مصنوعی: من سفر کردم تا وقتی برگردم، بتوانم به آرامی در آغوشت باشم و تو را ببوسم.
مرا بر دوش خوش بد بار اندوه
که چون آیم بر و دوشت ببوسم
هوش مصنوعی: من را بر دوش خودت بارِ اندوهی خوشی بگذار، زیرا وقتی به تو رسیدم، تو را میبوسم.
حدیثی گویمت در گوش نرمک
بدان حیلت بناگوشت ببوسم
هوش مصنوعی: سوالی به تو میکنم به آرامی و ساده، تا بهانهای باشد که بتوانم نزد تو نزدیکتر شوم و intimacy خود را افزایش دهم.