هوش مصنوعی: ای تو که از سر تا پا ناز و زیبایی، هر یک از اعضای تو به زیبایی شهرت دارند.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم با چه کسی می‌توان این حرف را زد که ما هیچ محبوب و دوستی جز تو را ندیده‌ایم.

هوش مصنوعی: چند اسب تندرو و تیزگام، ای سوار با عزم و اراده، زخون عاشقان که در گذشته بوده، غم و رنجی بر دوش دارد.

هوش مصنوعی: قلم تو درمانگر و کافی است، آری در عقل و دانش تو به مانند حکیمی و پزشک هستی.

هوش مصنوعی: شرف و بزرگ‌منشی ناشی از علم و دانش یا آداب و اخلاق است. کسی که ادب ندارد، نمی‌تواند به عنوان یک فرد با فرهنگ و بااحترام شناخته شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در ده، به علم و دانش معلم نرسی، نه می‌توانی نویسنده‌ای با ارزش باشی، نه دلسوزی و نه فردی با فهم و بصیرت.

هوش مصنوعی: روز وصال فرا رسید و شکست، بر شب هجر که یک عمر احساس شکست و درماندگی داشت.

هوش مصنوعی: اگر صداقت و پاکی در تو نیست، حقیقت این است که نه از نیاکان بزرگ‌زادۀ واقعی هستی نه از خاندان نجیب و شریف.

هوش مصنوعی: ای کسی که در پشت پرده خیال پنهان شده‌ای، چرا همچنان محجوب و تنها و غریب باقی‌مانده‌ای؟