گنجور

شمارهٔ ۳۳

ساقیا ساغر شراب بیار
یک دو جام شراب ناب بیار
داروی درد عشق یعنی می
کاوست درمان شیخ و شاب بیار
آفتاب است و ماه باده و جام
در میان مه آفتاب بیار
می‌کند عقل سرکشی تمام
گردنش را ز می طناب بیار
بزن این آتش مرا آبی
یعنی آن آتش چو آب بیار
گل اگر رفت گو به شادی رو
باده ناب چون گلاب بیار
غلغل بلبل ار نماند چه غم
قلقل شیشه شراب بیار
غم دوران مخور که رفت به باد
نغمه بر بط و رباب بیار
وصل او جز به خواب نتوان دید
دارویی کاوست اصل خواب بیار
گرچه مستم سه چار جام دگر
تا به کلی شوم خراب بیار
یک دو رطل گران به حافظ ده
گرگناه است و گر ثواب بیار

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: حمیدرضا محمدی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ساقیا ساغر شراب بیار
یک دو جام شراب ناب بیار
هوش مصنوعی: ای ساقی، ظرف شراب را بیاور و دو جام از شراب خالص و ناب به من بده.
داروی درد عشق یعنی می
کاوست درمان شیخ و شاب بیار
هوش مصنوعی: داروی درد عشق همان نوشیدنی است، پس برای درمان این درد، شیخ را بخوان و جوانی را بیاور.
آفتاب است و ماه باده و جام
در میان مه آفتاب بیار
هوش مصنوعی: خورشید و ماه در کنار هم هستند و باده و جام در میان آن‌ها قرار دارد. از شما می‌خواهم که این خورشید و ماه را بیاورید.
می‌کند عقل سرکشی تمام
گردنش را ز می طناب بیار
هوش مصنوعی: عقل انسان ممکن است گاهی طغیان و سرکشی کند و در چنین حالتی، با نوشیدن شراب، می‌توان این شورش را کنترل کرد و آن را آرام کرد.
بزن این آتش مرا آبی
یعنی آن آتش چو آب بیار
هوش مصنوعی: مرا به این آتش بسوزان و مانند آب بر من بگذار.
گل اگر رفت گو به شادی رو
باده ناب چون گلاب بیار
هوش مصنوعی: اگر گل را از دست دادی، با شادی بنوش و باده‌ی خالص بیاور که مثل گلاب خوش‌بوست.
غلغل بلبل ار نماند چه غم
قلقل شیشه شراب بیار
هوش مصنوعی: اگر صدای بلبل دیگر نشنویم، نگران چه چیزی هستیم؟ بیایید شیشه شراب را ببریم و از طعم آن لذت ببریم.
غم دوران مخور که رفت به باد
نغمه بر بط و رباب بیار
هوش مصنوعی: از نگرانی‌ها و افکار منفی درباره گذشته یا آینده پرهیز کن، زیرا زمان به سرعت می‌گذرد. به جای آن، لحظات خوشی چون نغمه خوانی و شادی را با سازها و عشق به زندگی تجربه کن.
وصل او جز به خواب نتوان دید
دارویی کاوست اصل خواب بیار
هوش مصنوعی: تنها در خواب می‌توان به وصال او دست یافت و هیچ دارویی نمی‌تواند خواب را به حقیقت تبدیل کند، زیرا او خود اصل و منبع خواب است.
گرچه مستم سه چار جام دگر
تا به کلی شوم خراب بیار
هوش مصنوعی: هرچند مست هستم و چند جام دیگر می‌نوشم، اما آرزو دارم که به طور کامل خراب شوم.
یک دو رطل گران به حافظ ده
گرگناه است و گر ثواب بیار
هوش مصنوعی: اگر بر من گناهی رفته، یک یا دو رطل از نگرانی آن کم کن و اگر هم کار نیکو و پاداشی داری، بیاور تا از آن بهره‌مند شوم.

خوانش ها

شمارهٔ ۳۳ به خوانش محمدرضا مومن نژاد

حاشیه ها

1399/01/13 17:04

شاعر این غزل طبق این مستند بهاء الدین زنگاری است.