هوش مصنوعی: آزار تو برای دل من قابل تحمل نیست، اما نباید از طرف تو نادیده گرفته شود و باید از آسیب رساندن به دیگران بپرهیزی.

هوش مصنوعی: اگر تو شمشیر خود را بر سر ما فرود آوری، تیغه‌ای به حساب نمی‌آید و اگر خار خود را در راه ما قرار دهی، آن خار برای ما خاری نخواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر دوست به خاطر غم و تلخی‌های تو ناراحتی را تحمل نکند، دیگر نمی‌توان او را دوست نامید؛ و اگر یار، انتقادات و سختی‌ها را از تو نپذیرد، پس یار واقعی نخواهد بود.

هوش مصنوعی: من در شگفتی‌ام که چگونه می‌توانم نیاز تو را برآورده کنم، در حالی که جان من نیز به این درجه و مقدار نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که شایسته‌ی مقام بالا و احترام نباشد، حتی لایق خاک پای تو نیز نخواهد بود.

هوش مصنوعی: ما شرمنده نیستیم که دنبال حفظ آبرو و ناموس خود باشیم، چون اگر کسی در مقام نظارت و محافظت نباشد، دیگر چه جایی برای رفتارهای شایسته باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: ما چیزی برای نوشیدن نداریم که از سختی فرار کنیم، زیرا مثل خر نیستیم که افسوس و غم را به دوش بکشیم.

هوش مصنوعی: ما از عسس یا نگهبان نترسیم چون چیزی برای از دست دادن نداریم. وقتی که کیسه ما خالی است، دلیلی برای ترس از دزد وجود ندارد.