هوش مصنوعی: من در این دشت قدم گذاشته‌ام تا مرا به شکار ببرند و در خم زلف یک بت مرا مانند یک حیوان به زنجیر درآورند.

هوش مصنوعی: من به شدت خراب و ویران شدم و از خودم بیگانه گشته‌ام. زمانی که لطف و رحمت به من برسد، آن وقت است که نیاز به ترمیم و بهبود خود را احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من همچون یک لوح ساده هستم که برای هر نوع تصویری آماده‌ام. به دست هنرمندان قدرتمند، هر شکلی می‌توانم به خود بگیرم و تغییر کنم.

هوش مصنوعی: من حکم الهی هستم، اما نمی‌دانم که جزای من رحمت خواهد بود یا عذاب. تا زمانی که دانشمندان چه تفسیری درباره‌ام ارائه دهند.

هوش مصنوعی: من مانند فلزی بی‌ارزش و تاریک هستم و دل سیاهی دارم. فقط عارفان و کسانی که به آثار خود تغییر می‌دهند، می‌توانند مرا به چیز بهتری تبدیل کنند.

هوش مصنوعی: من به خاک تبدیل شده‌ام و چشمم به اهل بینش و نظر دوخته شده است، زیرا امیدوارم که از نگاه محبت و رحمت آن‌ها دوباره جان بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر دل پیر مغان از من راضی باشد، نگران نیستم که شیخ و زاهد هر چه بخواهند درباره‌ام فتوا دهند و مرا نکوهش کنند.