هوش مصنوعی: صبح زود، با دو چشم هنوز خواب‌آلود و صورتی که با عرق گلاب زیبا شده است، بیدار شدم.

هوش مصنوعی: به درستی که وعده‌ی خود را حفظ کرده‌ای و دل من در میان زلف تو پیچیده و پر از دغدغه است.

هوش مصنوعی: از خط زیبای مشکین رنگ، بوی خوش مشک اصیل استشمام شده و به نوعی به آن اشاره شده است.

هوش مصنوعی: از دهانی که مانند چشمه‌ی حیوانی است، خاک را به روی آفتاب پاشیده‌اند.

هوش مصنوعی: از درون خود که همچون سنگ و آهن سخت و استوار است، آتش محبت و احساس را در دل ویران خود شعله‌ور کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر آمدن او، اشک‌هایم را به خاک می‌زنم.

هوش مصنوعی: می‌گوید تا کی باید در چشمان تو غرق شوم و مانند کسی که در دامن شراب غوطه‌ور است، گرفتار شوم؟