سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>امشب خواهم صبح منور؟نی نی</p></div>
<div class="m2"><p>باروی تو دارم سر اختر؟نی نی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خورشیدی و در کنار من آمده ای</p></div>
<div class="m2"><p>گر خواهم صبح بردمد، ورنی، نی</p></div></div>

امشب خواهم صبح منورنی نی
باروی تو دارم سر اخترنی نی
خورشیدی و در کنار من آمده ای
گر خواهم صبح بردمد ورنی نی

هوش مصنوعی: شعر از حالت شاد و امید به صبح و روشنایی سخن می‌گوید. شاعر به محبوب خود اشاره می‌کند که همچون خورشید در کنار اوست و این حضور برای او مثل طلوع صبح است. او به زیبایی و روشنایی ناشی از وجود محبوبش اشاره کرده و بیان می‌کند که در کنار او نیازی به طلوع صبح ندارد.

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

هوش مصنوعی: امشب به خوبی و روشنی سپری خواهد شد؟ نه، من فقط به چهره تو فکر می‌کنم. نه، اینطور نیست.

امشب خواهم صبح منور؟نی نی

باروی تو دارم سر اختر؟نی نی

هوش مصنوعی: وقتی تو مانند خورشید در کنار من هستی، اگر بخواهم صبحی نو آغاز شود، اما این امکان پذیر نیست.

خورشیدی و در کنار من آمده ای

گر خواهم صبح بردمد، ورنی، نی

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده