سراج قمری » گزیدهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>غم شد همه بیرون و درون دل ما</p></div>
<div class="m2"><p>دلها همه شاد است برون دل ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هرچند که خون دل ما ریخت کسی</p></div>
<div class="m2"><p>در گردن چشم ماست خون دل ما</p></div></div>

دیوان سراج الدین قمری آملی به اهتمام یدالله شکری - سراج الدین قمری آملی - تصویر ۵۸۲

برگزیده اشعار سراج الدین قمری آملی به اهتمام یدالله شکری - سراج الدین قمری آملی - تصویر ۱۰۴

شمارهٔ ۳

غم شد همه بیرون و درون دل ما
دلها همه شاد است برون دل ما
هرچند که خون دل ما ریخت کسی
در گردن چشم ماست خون دل ما

هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده تضادی است میان احساسات درونی و ظاهری انسان‌هاست. در حالی که دل‌ها بیرون شاد به نظر می‌رسند، اما درون آن‌ها غم وجود دارد. هرچند که کسی به دل ما آسیب زده، اما خود ما هنوز قادریم آن احساسات را در چشمان‌مان نشان دهیم.

شمارهٔ ۱

شمارهٔ ۲

هوش مصنوعی: غم از دل ما رفته و همه جا را خوشحال کرده، دل‌های ما پر از شادی است و غمی در درون ما نیست.

غم شد همه بیرون و درون دل ما

دلها همه شاد است برون دل ما

هوش مصنوعی: با اینکه ما به شدت رنج می‌بریم و دل‌مان شکسته است، اما هیچ‌کس را جز خودمان نمی‌توانیم مقصر این درد و غم معرفی کنیم. احساسات و اندوه ما تنها بر دوش خودمان قرار دارد.

هرچند که خون دل ما ریخت کسی

در گردن چشم ماست خون دل ما

شمارهٔ ۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده