هوش مصنوعی: این دنیا جایی برای آرامش و دلخوابی نیافته است، بهتر از باغ زیبای کشمیر نیست.

هوش مصنوعی: در این باغ، هیچ‌کس نتوانست چهره گل را ببیند تا زمانی که غنچه‌اش به شکل یک تَعویذ بر بازوی کسی نمایان شود.

هوش مصنوعی: دل از زیبایی سنبل جدا نیست و تاب تحمل ندارد، زیرا در یک جا با زلف معشوقه‌ها در هم آمیخته شده است.

هوش مصنوعی: پیدایش گل از لطافت ابر و خیر و برکتی که در آن نهفته است، نشانه‌ای از زیبایی و عظمت قیامت است.

هوش مصنوعی: سرو زیبای این گلزار تحت تأثیر دست هنرمندانه‌ای قرار گرفته است، همان‌طور که در دنیا طوبی به نیروی کمال و زیبایی دارد.

هوش مصنوعی: دل سروش به خاطر آزادی آسیب دیده و در برابر جلوه خودش اسیر است.

هوش مصنوعی: در این بیت، گل‌ها دور هم جمع شده‌اند و به بلبل نشان می‌دهند که عشق و محبت واقعی در بی‌نیازی و خودکفایی نهفته است. معنای آن این است که عشق باید از روی استقلال و آگاهی باشد، نه وابستگی.

هوش مصنوعی: این زمین بهشتی‌تر از دیگر زمین‌هاست و خاک آن روشن‌تر از آب زلال خضر است.