هوش مصنوعی: آن کسی که مرا شکار کرده، دیگر نمی‌تواند مرا ببیند و فراموشی بر او حاکم شده است، در حالی که من همچنان به یاد کسی هستم که در دل من جای دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دل من دور شد، غباری بر دل من نشسته و هر جا که غم و اندوهی وجود داشته باشد، در سرزمین درد من است.

هوش مصنوعی: من یک ناله زدم و از باغ چمن صدای شیونی بلند شد. گرمی عشق بین گل و بلبل ناشی از فریاد من است.

هوش مصنوعی: صیاد هرگز به شکار دشمن فکر نمی‌کند، زیرا آن کسی که در دل من جای دارد، دوست من و سبب زندگی‌ام است.

هوش مصنوعی: دلم آن‌قدر شکسته و آشفته است که اگر می‌توانستم، کوه‌ها را هم می‌شکافتم. فقط کافی است بگویی که فرهاد من است.

هوش مصنوعی: عشق و محبت باعث می‌شود حتی کوچک‌ترین چیزها در مقابل عظمت بزرگ‌ترها، ارزش و تأثیر خود را نشان دهند. کسی که در عشق و دانش آموزگار من بوده، خود به معنای واقعی استاد است و سال‌های زیادی در این مسیر من را راهنمایی کرده است.

هوش مصنوعی: چهره زرد من نشانه ترس نیست، بلکه به خاطر این است که در زیر فشار و شرایط سخت قرار دارم. عذر من تیرهای تند و بی‌رحمی هستند که به سوی من پرتاب می‌شود.