قدسی مشهدیشمارهٔ ۴۴
دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما
از روی هم نوشته قضا، سرنوشت ما
چون دانه دل به خوشه و خرمن نبسته‌ایم
محتاج آبیاری برق است کشت ما
انصاف بین که سوی تو رضوان چو دید، گفت
چون عارضت گلی نبود در بهشت ما
تا از فروغ روی تو بتخانه درگرفت
آتش به کعبه تحفه برند از کشت ما
بنیاد دیر، بر لب دریای رحمت است
از سنگ کعبه فرق بود تا به خشت ما
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: امیرحسین موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دارد نشان ز طینت مجنون، سرشت ما
از روی هم نوشته قضا، سرنوشت ما
هوش مصنوعی: نشانه‌هایی از درون مجنون در ما وجود دارد و سرشت و سرنوشت ما بر اساس تقدیر و قضا نوشته شده است.
چون دانه دل به خوشه و خرمن نبسته‌ایم
محتاج آبیاری برق است کشت ما
هوش مصنوعی: ما هنوز به مرحله‌ای که میوه‌ای به بار بیاوریم نرسیده‌ایم، بنابراین برای رشد و شکوفایی ما به آبیاری و مراقبت بیشتری نیاز داریم.
انصاف بین که سوی تو رضوان چو دید، گفت
چون عارضت گلی نبود در بهشت ما
هوش مصنوعی: عدالت را در نظر بگیر که وقتی به سمت تو رسید و زیبایی‌ات را دید، گفت: چرا در بهشت ما گل و زیبایی تو وجود ندارد؟
تا از فروغ روی تو بتخانه درگرفت
آتش به کعبه تحفه برند از کشت ما
هوش مصنوعی: به خاطر روشنایی و زیبایی تو، بتخانه دچار آتش شد و از میوه‌های ما به کعبه هدیه می‌آورند.
بنیاد دیر، بر لب دریای رحمت است
از سنگ کعبه فرق بود تا به خشت ما
هوش مصنوعی: بنیاد این مسجد بر کنار دریای رحمت قرار دارد و در مقایسه با سنگ کعبه، ساختار و اهمیت آن به خاکی که ما در آن ایستاده‌ایم، بسیار متفاوت است.
حاشیه ها
1397/12/17 19:03
م.د
در مصرع دوم بیت4، «کنشت» صحیح است.