هوش مصنوعی: ای زیبایی و دلربایی، تو به قدری فریبنده‌ای که همه دنیا را تحت تاثیر خود قرار داده‌ای. زیبایی تو همچون دمی است که بقا و زندگی را تحت شعاع قرار می‌دهد و ناز تو جان را به خطر می‌اندازد.

هوش مصنوعی: از این کاروانسرا بیرون برو، چرا که دروازه‌های قیامت به روی انبوه کاروان بسته نیست.

هوش مصنوعی: چرا تا کی باید درباره‌ی قدرت و سلطنت خود صحبت کنیم، در حالی که برای به دست آوردن آن باید از نیروهای واقعی و واقعیات میدان جنگ استفاده کنیم؟

هوش مصنوعی: بسیاری از عمر پادشاهان مانند طناب است که به ناگهان پاره می‌شود و زندگی‌های درخشان آنان، مانند این چادر آسمانی، در این سرزمین باستانی فرو می‌افتد.

هوش مصنوعی: جوانان از مرگ به گناه افتاده‌اند، همان‌طور که برگ‌ها در مهرگان از درختان می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای عجب که با رفتار ناپسند و بار گناه، همچنان بدون مزد خدمت می‌کنی و مانند یک غلام دیو بر دوشِ خود سنگینی می‌کنی.

هوش مصنوعی: در روز رستاخیز، خشم الهی به گونه‌ای در کمین نشسته است که همچون یک دام، همگان را در حلقه‌های فشار خود در می‌آورد.

هوش مصنوعی: تو مانند پادشاهی هستی که تحت تأثیر شهوت قرار گرفته‌ای و مانند نگهبانی هستی که به ظلم و ستم به مال دیگران چنگ زده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر فردا از سر برپایی قیامت بیایی، ممکن است چهره‌ات سیاه باشد، چون ممکن است چهره نگهبان هم چندان سفید نباشد.

هوش مصنوعی: کشاورز، تو مانند دشت پر از گندم هستی، اما اگر زمینت را از دست بدهی، حتی نیم جو هم به تو نخواهد رسید و ضرر خواهی کرد.

هوش مصنوعی: اگر از دل واقعی و صادقانه، اشکی نریزی، گاهی به خاطر تظاهر و ریا، یک اشک می‌سازی که از چشمت بریزد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که بر سر گریه‌ی تو باید خندید، زیرا تعجب‌آور است که اشک‌هایت چقدر کم‌اند و در عوض، سفره‌ی نعمت چگونه پر است.

هوش مصنوعی: اما دلم شاد است که این فریب‌ها و ترفندها را بر کسی به کار نمی‌بری که از واقعیات پنهان آگاهی ندارد.

هوش مصنوعی: با ظاهری فریبنده و ترسناک خود را به کاربران نشان نده و از قاضی روز قیامت و زندان ابدی بترس.

هوش مصنوعی: در این بیت به این نکته اشاره شده است که برای دسترسی به بخشندگی و سخاوت، نیازی به داشتن لقب یا عنوان خاصی نیست. حتی حاتم طائی، که به عنوان بزرگ‌ترین بخشنده شناخته می‌شود، نیازی به نشان یا نشانه‌ای برای معرفی خود نداشته است. سخاوت از ذات و درون انسان سرچشمه می‌گیرد، نه از عناوین یا ظواهر.

هوش مصنوعی: خیرخواهان و افراد باهوش به جایگاهی عالی دست یافته‌اند، در حالی که ما در این نسل تیره و تار، غافل و در موقعیتی پایین‌تر باقی مانده‌ایم.

هوش مصنوعی: کسی که بر بام آن خانه می‌رود، باید پایش بر زمین باشد؛ اما مردم بی‌پایه و بدون نردبان، قادر به رسیدن به آن‌جا نیستند.

هوش مصنوعی: آن کسی که دارای قدرت و مقام است، به راحتی از فقیران و بی‌نواها تمسخر می‌کند و به آنها که در زندگی‌ خود چیزی ندارند، می‌خندد. در حالی که خود از نعمت و خوشبختی برخوردار است و به شیوه‌ای محترمانه زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به سرنوشت نالایق فرعون اشاره دارد که در مقایسه با موسی، پیامبری که از او برتری دارد، قرار می‌گیرد. به تصویر کشیده می‌شود که فرعون در برابر جمعیتی از انسان‌ها و پیشوایی چون موسی قرار دارد، در حالی که او خود را در موقعیتی پایین و بدبخت حس می‌کند. به نوعی، این متن به تضاد میان مقام و سقوط فرعون نسبت به موسی می‌افزاید.

هوش مصنوعی: نعمت‌های رنگارنگی وجود دارد، اما تو باید از آن‌ها بهره‌مند شوی. با این حال، کسانی هستند که به رغم deserving بودن، دلشان غمگین و شاداب نیستند.

هوش مصنوعی: شما به خاطر زیبایی و جذابیتی که دارید، در میان میوه‌ها مثل سیب و آلو و انگور، به نظر می‌رسید که یتیم و بی‌پناه هستید، با چهره‌ای مانند آبی و اشکی شبیه به ناردان.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی از نظر نیاز و رفاه کمتر از دیگران باشد، می‌توانم با قاطعیت بگویم که دیگران هیچ علاقه‌ای به کمک یا توجه به او نخواهند داشت. در واقع، اشاره به این دارد که گاهی افراد تنها به خاطر وضع مالی یا شرایط اجتماعی‌شان فراموش می‌شوند و مورد غفلت واقع می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر به کسی که سزاوار است، طلا و جواهر بدهی و به نیازمندی نان عنایت کنی، این کار را در دلت بگذار و آن را برای مردم نمایش نده.

هوش مصنوعی: هرگز از دیدن افرادی که در سلامت کامل هستند غافل نشوید و به عیادت کسانی که ناتوان و ضعیف هستند بروید.

هوش مصنوعی: با محبوب دل‌انگیز در حال شادی و لذت هستی، اما پشت سرت، مرگ در کمین نشسته و جان تو را می‌ستاند.

هوش مصنوعی: تو به راست‌قامت بودن خود شبیه تیرهای قطعی و محکم هستی، در حالی که دل کج و منحرف تو مانند کمان است که هیچ‌گونه اطمینانی به آن نیست.

هوش مصنوعی: دختری زیبا و نادر وارد شد، قلب من را به هم ریخت. هیچ‌کس نمی‌دانست که تیر عشقش چقدر قوی و سهمگین است.

هوش مصنوعی: وقتی کسی از دنیا می‌رود، دیگر لباسی فاخر بر تن نکن، زیرا در مراسم سوگواری، لباس‌های ساده‌تر و محقرتر مناسب‌تر است.

هوش مصنوعی: امروز پادشاه به نگهبان دستور می‌دهد که این شخص را از درگاه بیرون کند و آن شخص را به خانه‌اش دعوت کند.

هوش مصنوعی: فردا جبرئیل از سوی خدا پیام خواهد آورد که این شخص طرد شده را دعوت کن و آن کسی که دعوت شده است را دور کن.

هوش مصنوعی: فصل پاییز عمر تو فرا رسیده و موهایت مانند برف سفید شده است. رنگ ارغوانی زیبایت را هم مثل زعفران پوشانده است.

هوش مصنوعی: موی سیاه تو به چه دلیلی سفیدی پیدا کرده است؟ چرا پرنده‌ات، مانند زاغ، در فصل برف پوشیده شد و رفت؟

هوش مصنوعی: تو با توجه به ویژگی‌های خاص خود، سزاوار این هستی که حتی اگر زمانه بر خلاف عادت عمل کند، از تو داستانی بسازند.

هوش مصنوعی: کشتی که در دریا دچار حادثه شده، از سوی نهنگ دچار آسیب شده و لنگر آن شکسته و بادبانش پاره شده است.

هوش مصنوعی: مسئولیت دشواری که بر دوش تو است، ناشی از اعمال و انتخاب‌های خودت است، زیرا مانند اسبی که سر به rebellious می‌زند، باید مهار آن را به دست بگیری و کنترلش کنی.

هوش مصنوعی: مفسر به آیه و عید اشاره می‌کند و از دوزخ به زبان تهدید صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: از جهنم چه ترسی داری، چون از مرگ نمی‌هراسی؛ اگر از خبر ترسی نداری، پس از حقیقت چه دردی دارد؟

هوش مصنوعی: در این بیت، احساساتی از عشق و دلتنگی بیان شده است. شخصی در حالتی از زاری و نیاز است و به شدت درگیر عشق و هیجان شده، به گونه‌ای که نمی‌تواند خود را کنترل کند. او به نوعی احساس پریشانی و سرگشتگی می‌کند و به یاد کسی که در زندگی‌اش تأثیر عمیقی گذاشته، غرق در افکار و احساسات شده است. حضور این فرد در زندگی‌اش به قدری مهم و پررنگ است که حتی سن و سال هم تأثیری در این احساسات ندارد.

هوش مصنوعی: اگر در این دنیا همچون شاهین انصاف را رعایت کنی، در قیامت ترازوی اعمالت سنگین خواهد شد.

هوش مصنوعی: تو در دنیا به قدری در پی سود و خواسته‌های خود درگیر شده‌ای که اگر راهی پیدا کنی، از تو دور می‌شوی و به دنبال آن نمی‌روی.

هوش مصنوعی: عمل ناپسند تو هرگز با پند و موعظه خوب نخواهد شد، همان‌طور که فرزند ناپسند نیز با تربیت صحیح نمی‌تواند خوب شود.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه انسان‌ها گناهکاری دارند و خداوند ممکن است آنها را از خود دور کند، اما امیدی وجود دارد که به مردم نیکوکار و متعهد، وعده بهشت داده می‌شود.

هوش مصنوعی: خداوندی که بی‌نیاز است و با بخشش خود به بندگانش نیکی می‌کند، مانند مادری مهربان و دایه‌ای دلسوز است.

هوش مصنوعی: عیب‌های زیادی در تو وجود دارد، اما نباید به این خاطر زبان به بدگویی باز کرد. باید شکرگزار خداوند بود و این را در دل نگه داشت.

هوش مصنوعی: زمانی که روح از تن تو جدا شود، در آن حال، عیب و نواقصی که در وجود تو بوده است، مانند عطری دل‌انگیز و بی‌نظیر نمایان خواهد شد.

هوش مصنوعی: برای اینکه در زندگی خود پایدار و سعادتمند باشی، از حقیقت دور نشو، زیرا درست بودن و راستگویی است که تو را به نجات می‌رساند.

هوش مصنوعی: سکوت کن و چیزی نگو، چون هر کلامی ممکن است عواقب بدی داشته باشد. همچنین، بدان که در این فضا هیچ ارزش و جواهری وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به یکتایی و زهد دعوت می‌کنی، بگو که تا زمانی که در این جهان نشانه‌هایی از نعمت و خوشبختی وجود دارد، شعر تو نیز جاودانه خواهد ماند.

هوش مصنوعی: زهد و پرهیزکاری را پیشه کن تا مانند آتش، معانی عمیق و بلندی پیدا کنی. و حق را بگو تا مانند آب، سخنانت روان و سلیس باشد.

هوش مصنوعی: تو همان جواهر باارزشی هستی که در بازار وجود دارد، جواهراتی که از ستاره‌ها و آسمان می‌آیند و در دکان‌ها به فروش می‌رسند.

هوش مصنوعی: وقتی که یاد تو از دل محو شود، شعله‌های آتش در دل به پا می‌خیزد و شعر در زمان زنده می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام سیمین که نماد صبح است، با بال‌هایش بر پرده‌ی خورشید می‌نشیند. او مانند کبوتر زرینی از آشیانه‌اش خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که کسی که در زهد و عبادت خود پاک و خالص است، باید بداند که قدرت و قضا و قدر الهی مانند قضاوت و داوری دارد. حتی فرشته‌ای بزرگ مانند جبرئیل نیز در مقابل این نیرو جوابگو است و در نهایت، همه موجودات باید از کلام خدا، یعنی قرآن، پیروی کنند.