هوش مصنوعی: عمرها به سرعت در حال گذر است، ای عزیزان، پس مراقب باشید و برای خداوند از زندگی خود غافل نشوید و پیش از آنکه دیر شود، به اصلاح کارهای خود بپردازید.

هوش مصنوعی: زمانه به خاطر از دست دادن فرصت‌ها از بین رفته است. پس بایستید و برای کاروان آماده شوید، زیرا شهر از دست رفته و باری که دارید باید جمع‌آوری شود.

هوش مصنوعی: تا چه زمانی باید از غفلت و بی‌توجهی رنج ببریم و خود را در دام دنیای فانی بیندازیم و به مانند یأجوج، در سختی و گرفتاری زندگی غرق شویم؟

هوش مصنوعی: زندگی دنیا مانند کارهای آخرت نیست؛ چرا که گاهی شب‌ها با آرامش و دل‌خوشی به سر می‌بریم، ولی در طول روز باید با سختی و بار فشارهای روزمره مقابله کنیم.

هوش مصنوعی: به خاطر نداشته باشید که امسال چه بر سر عزیزانی که در اینجا با شما بودند، آمد.

هوش مصنوعی: دل‌های شما در آتش کینه می‌سوزد و طبیعت‌تان تحت تأثیر عوامل غیرمطلوب قرار دارد. با وجود آسمان تنگ و ستاره‌های نامناسب، حال‌تان خوب نیست.

هوش مصنوعی: نامه‌های شما تحت تأثیر ظلم و فساد قرار دارد و لباس‌های روح شما زینت‌شده با ترس و تمایلات نفسانی است.

هوش مصنوعی: عقل و فکر شما پایه‌های محکمی دارند، اما نادانی و جهل با وجود دیوارهای محکم خود، هنوز در مقابل شما قرار دارند.

هوش مصنوعی: شما فکر می‌کنید که روزها و شب‌ها عمر شما هستند، اما هیچ اطلاعاتی ندارید که مرگ شما در پس این پرده در انتظار است.

هوش مصنوعی: از نظر ظاهری، همه چیز با تو خوب و روشن به نظر می‌رسد، اما در باطن، مسائل و مشکلاتی وجود دارد. هیچ‌کس نمی‌تواند درون واقعی تو را از حالت بیرونی‌ات تشخیص دهد، چه در شب و چه در روز.

هوش مصنوعی: محل شکار آز و آزمایش شده است؛ جایی که آدمیان بیکار به دام افتاده‌اند و دیوان در پیش آنها قرار دارند.

هوش مصنوعی: زندگی و طبیعت بدون نور خورشید و سلطه یک پادشاه، مانند سرزمینی است که از رونق و نشاط بی‌نصیب مانده و آسمان نیز بدون نظم و ترتیب به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در آسمان دانش، تنها اجرام آسمانی باقی ماندند و در این دنیا، تلاش و همت از سرزمین متروک و بی‌کسی رخت بربست.

هوش مصنوعی: حکمت لقمان به هدر رفت و تلاش مردان بی‌هدف شد. جهانی ویران است که نه نانی برای خوردن دارد و نه شخصیتی نامدار.

هوش مصنوعی: روزگار به شدت تغییر کرده و با وجود تمام زحمت‌هایمان، تلاش‌های ما بی‌نتیجه نمانده است، وای به حال رنج‌هایی که از این روزگار می‌کشیم.

هوش مصنوعی: تخم در شوره به معنای کاشتن چیزی در زمین نامناسب و بی‌حاصل است. خشت در دریا زده، نشان‌دهنده تلاشی بی‌فایده و بی‌مورد است. این افراد در میانه‌ی این محاصره گیج و سردرگم هستند و در واقع در جست‌وجوی معنای زندگی و هدف‌هایشان می‌باشند.

هوش مصنوعی: ای شیاطین، از تو شکر و سپاس داریم و از فرشتگان شکایت داریم؛ دوستان ما مانند کوه هستند و دشمنان ما یار و همدم هستند.

هوش مصنوعی: کسی که از راه حق و جهنم روی برگردانده و از آن مسیر دشوار و خطرناک احساس امنیت می‌کند، در واقع به چیزی که بسیار تاریک و غم‌انگیز است بی‌توجه است.

هوش مصنوعی: اگر تو شکی داری در این که چگونه در روز قیامت، صورت اسرافیل مردم را برانگیزد، باید بدانی که این کار به فرمان پروردگار انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: به این مکان نگاه کن، مانند بهار که همچون دم و نسیم صبا، از خاک مردگان جان می‌گیرد و دوباره زنده‌شان می‌کند، مانند اسرافیل که در قیامت روح را در بدن می‌دمد.

هوش مصنوعی: راه نیکان را در پیش بگیر تا بتوانی به سعادت و نعمت های بهشتی دست یابی. اما از همراهی با بدکاران خودداری کن و سرنوشت آن‌ها را به خودشان واگذار کن.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی در روز قیامت از فراموش‌شدگان نباشی، تلاش کن که تنها چیزهایی که از تو باقی بماند، نیکی‌هایت باشد.

هوش مصنوعی: اگر تلاش کنی که فردا بزرگ و خوشحال* شوی مثل یک سیب، اشک‌هایت را در چشمانت مثل دانه‌ها از گناهت بیرون بریزی. (* سرخ روایی به معنای موفق و شاد بودن است.)

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و لطافت نگاه و چشمان محبوب اشاره دارد و بیان می‌کند که باید به چشمان او که همچون بادام است، توجه کرد و از زیبایی‌های عشق بهره برد. در واقع، شاعر به زیبایی و جذابیت عشق و معشوق می‌پردازد و از احساساتی عمیق در این رابطه سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: دان که در روز قیامت، مالک حقیقی زمین و املاک، کسی است که در آنجا به حقیقت حاکم خواهد شد، نه آن که فقط به نام و عنوان مالکیت مشهور است.

هوش مصنوعی: اگر تو از علم و دانش بهره‌مند شوی، نفس تو نیز محترم و والا می‌شود. مانند موسی که به واسطه علم خضر، به مقام والایی رسید و این افتخاری برای او شد.

هوش مصنوعی: روح پاک به راحتی شکل خرد را می‌پذیرد، در حالی که گوش دل‌زده به صداهای ناله یک بیمار توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: ای برادر، معامله و تجارت با خدا خوب است، چون در این راه باید از دل خود حرکت کنی تا به آرامش و قرار برسی.

هوش مصنوعی: اگر در این محیط به دنبال تجارت و کسب و کار هستی، از رنج و سختی بیابان‌ها و از طوفان‌های دریاها رهایی می‌یابی.

هوش مصنوعی: اگر هزار را به صد تقسیم کنی و صد را به ده و ده را به یکی، در نهایت به همان یکی می‌رسی. اما این یکی خودش ده دارد و ده هم صد و صد، هزار. در واقع همه چیز در نهایت به هم مرتبط است و به یکدیگر تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: با خداوند آسمان در ارتباط باش؛ از روی ترس و امید. از خشم او بترس و خواهان بخشش او باش.

هوش مصنوعی: رفتن گناهان و بخشش او مانند بارش باران از ابرهاست، در حالی که خشم او از انسان‌ها به شکل بخار از دریا برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: خداوند رحمتش را به ما می‌بخشد و از چاه غم، آب شادی استخراج می‌کند. همچنین، مانند اینکه با تابش خورشید، طلاهای با ارزش از خاک معمولی به دست می‌آید، او هم از دل مشکلات و نگرانی‌ها، چیزهای باارزش و زیبا به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: بسیاری از سران و فرمانروایان دنیا به خاطر ناتوانی و ضعفشان، شکست خورده و از قدرت افتاده‌اند؛ در حالی که این بام بلند و زیبا همچنان پابرجاست و به زیبایی خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو نور شعله شمع او نیستی، چرا که او همان پیر صوفی است که لباس زاهدان را بر تن دارد، پس هوشیار باش.

هوش مصنوعی: شخصی که بر بلندای آسمان‌ها مقام و منزلت یافته بود، اکنون در زیر خاک مدفون شده و تمام عظمت و اعتبار او به فراموشی سپرده شده است.

هوش مصنوعی: کسی که با تیغ سرش را قطع کرد، همانند بریدن خربزه، مرگ او نیز او را به دو نیم تقسیم می‌کند، مانند بریدن خیار.

هوش مصنوعی: هر کسی که به این دنیا آمده، در حقیقت برای مرگ به دنیا آمده است. هر موجود زنده‌ای ناگزیر است که جان خود را فدا کند.

هوش مصنوعی: ما را از بهشت دور کردند و آدم را از ما جدا کردند، لباس نیلی را که به رنگ غم و اندوه است، آسمان به رغم ما به تن کرد.

هوش مصنوعی: درون تو مکان نمایشگاه احساسات و خواسته‌های دیوانه‌وار است. در تو، ابلیس پنهان است، اما چگونه به آشکاری تبدیل شده است؟

هوش مصنوعی: تو همان دیو هستی که از «لاحول» می‌ترسی، همان دیو که در چهره مردم مخفی شده و کار ابلیس را انجام می‌دهد.

هوش مصنوعی: هر جا که احساس کنی خطر و تهدیدی وجود دارد، بدان که نیروی منفی یا شیطانی نمی‌تواند به تو نزدیک شود. به خدا پناه ببر و از او کمک بخواه تا از شر آن چیزها در امان بمانی.

هوش مصنوعی: در این بیت، به فردی اشاره می‌شود که نیازی به نصیحت و وعظ ندارد، زیرا او خود به خوبی می‌داند که چه کارهایی را باید انجام دهد. در واقع، او در موقعیتی قرار دارد که محبت و رحمت الهی (به معنای بهشت) در سمت راستش وجود دارد و عذاب و مشکلات (به معنای دوزخ) در سمت چپش هستند، که نشان‌دهنده‌ی انتخاب‌های او و آگاهی از عواقب آن‌هاست. به همین دلیل، نصیحت دیگران برای او فایده‌ای ندارد.

هوش مصنوعی: تو با بدن خود به دوزخ گراییدی، ولی دل خود را به بهشت سپردی. اما تو کجا و مردی که در چنین جایی باشد، آیا اینجا هم نیست که بر فشار زندگی افزودی؟

هوش مصنوعی: دشمن واقعی تو خودت هستی و این نشانه‌ای از دقت و توجه به خود است. تو با دست خودت به خود آسیب می‌زنی و خودت را به هلاکت می‌رسانی.

هوش مصنوعی: زندگی دنیایی‌ات را با نگرانی روز قیامت خراب نکن. غم مخور، چون در کنار هم، شیرینی و تلخی وجود دارد.

هوش مصنوعی: به سمت درگاه حق برو و از اطاعت جدا نشو، زیرا همچون شتری که افسارگسیخته است، از راه درست دور نخواهی شد.

هوش مصنوعی: عصبانیت و طغیان به وسیله توبه و پشیمانی به شکل ریز ریز از بین می‌رود، مانند اینکه لباس نوگل با وزش باد پاره و تکه‌تکه می‌شود.

هوش مصنوعی: رحمت خداوند بر تمام جهان برای توست. در مسیر زندگی، مانند بندگان او، جان خود را به عشق جان‌آفرین نثار کن.

هوش مصنوعی: مردی که از صداقت و درستی پیروی کند، نباید نگران مشکلات و سختی‌های جهان باشد؛ چرا که همچون سروی که در جویبار قرار دارد، از گزند سرما و خشکی‌ها در امان است.

هوش مصنوعی: به یاری کسی بپرداز که شایسته‌است؛ تا موفقیت و سود تو پایدار بماند. هر کسی که در راه حق باشد، جزو تربیت‌شدگان تقدیر نیک خواهد بود.

هوش مصنوعی: خداوند گناهانت را از جلوی چشمانت خواهد برد، اگر با حالتی از ناله و ناراحتی و غم به پیش او بیایی.

هوش مصنوعی: چشمانت را به خاطر اطاعت و بندگی به اشک بیاور تا دلت پر از روشنی و آرامش شود. هر جایی که باران ببارد، به ناچار باید غبار هم بر زمین نشیند.

هوش مصنوعی: دست را مشغول ذکر کن زیرا که اگر بی‌ذکر باشد، همانند شاخ چنار در آتش خواهد ماند.

هوش مصنوعی: صبوری کن، چون در باغ بهشت، شاخ طوبی به خاطر افراد بردبار بارور شده است.

هوش مصنوعی: بردباران با جان و دل به خدمت دیگران مشغولند، زیرا که خاک بردبار به سجده‌گاه اهل طاعت تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: ناله و آه خوبان در زمان سحر بسیار دلنشین است، به ویژه در فصل بهار که آواز پرندگان نیز لذت‌بخش‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: ای کسی که بر کار و بار خود می‌تازی، در نصیحت کردن، تو مانند نانوا هستی که کار و بارش را رها کرده و به شعر و ادبیات می‌پردازد.

هوش مصنوعی: آسمان مکان کار تو شده و دل و احساساتت هم در این کار درگیر هستند. در واقع، اینجا دیگر کار تو فقط به یک دکان خلاصه نمی‌شود، بلکه تنور تو هفت رنگ و مزد تو چهار برابر است.

هوش مصنوعی: اگر در جامعه‌ای شعری نباشد، قحطی نان و نام روی می‌دهد. در این صورت، شهرها به شورش می‌افتند و مردم بی‌هیچ فرمانروایی می‌مانند.

هوش مصنوعی: زندگی حقیقی و ارزشمند درونی است و همچنین مایحتاج روحی و معنوی ما در عمق وجودمان نه در ظواهر دنیوی. ارزش واقعی و گرانبها همچون گوهر در درون ما نه در سطح و ظاهر آن پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: ثروت و دارایی‌های ثروتمندان به چه کار می‌آید وقتی نان تو همچنان نان تو باقی می‌ماند و اموال آنها دچار نقصان و نابودی می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ثروتمندان باید مانند سنائی، شاعر معروف، از خود تکیه‌گاه و اعتبار واقعی بسازند و به جای اتکاء به مال و ثروت، به ارزش‌های انسانی و اخلاقی اهمیت دهند. در واقع، اشاره دارد که اعتبار واقعی به دارایی‌های مادی نیست بلکه به رفتار و شخصیت انسان‌ها بستگی دارد.