قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من خفته بدم دوش دل از یار جدا</p></div>
<div class="m2"><p>بر بالینم رسته یکی شاخ گیا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیخش غم و درد و حسرت و بار بلا</p></div>
<div class="m2"><p>از هر سه بلا جان و دلم گشته ملا</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 12091 - قطران تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵

دیوان قطران تبریزی به اهتمام محمد نخجوانی - تصویر ۵۵۶

شمارهٔ ۶

من خفته بدم دوش دل از یار جدا
بر بالینم رسته یکی شاخ گیا
بیخش غم و درد و حسرت و بار بلا
از هر سه بلا جان و دلم گشته ملا

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به حالتی از خواب و جدایی از محبوب اشاره می‌کند. او در خواب، بر بالینی از گیاهان نشسته و حس غم، درد و حسرت را از خود دور کرده است. به طور کلی، این شعر بیانگر آرامش و رهایی از مشکلات و غم‌های روحی است.

شمارهٔ ۴

شمارهٔ ۵

هوش مصنوعی: دیشب در خواب بودم و دل از معشوق جدا شده بود. بر روی بستر خوابم، یک شاخه گیاه به وجود آمده بود.

من خفته بدم دوش دل از یار جدا

بر بالینم رسته یکی شاخ گیا

هوش مصنوعی: دل و جانم از غم، درد، حسرت و بار مشکلات رها شده و آرامش یافته‌اند.

بیخش غم و درد و حسرت و بار بلا

از هر سه بلا جان و دلم گشته ملا

شمارهٔ ۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده