گنجور

شمارهٔ ۴۷

چو چرخ باد خزان را بباغ راه دهد
ببرگ سبز رزان باد رنگ کاه دهد
ز ابر پیش هوا پرده سیاه کشد
بکه سپیدی از آن پرده سیاه دهد
بباده گونه چون مهر و ماه باد دهد
بباغ گونه زر ابر مهر ماه دهد
یکی ز زر همی دشت را زره پوشد
یکی ز سیم همی کوه را کلاه دهد
خدایگان جهان لشگری که روز نبرد
ز خصم تاج ستاند بدوست گاه دهد
بقاش بادا چندانکه ملک عالم را
ز بدکنش بستاند به نیکخواه دهد

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

چو چرخ باد خزان را بباغ راه دهد
ببرگ سبز رزان باد رنگ کاه دهد
هوش مصنوعی: وقتی که وزش باد پاییزی به باغ می‌رسد، برگ‌های سبز را به رنگ زرد و قهوه‌ای تبدیل می‌کند.
ز ابر پیش هوا پرده سیاه کشد
بکه سپیدی از آن پرده سیاه دهد
هوش مصنوعی: ابر به عنوان یک پرده سیاه، هوا را پوشانده و در حالی که این پرده تاریک است، نوری از آن می‌تابد و سفیدی را به نمایش می‌گذارد. در واقع، این تصویر به تضاد میان تیرگی و روشنی اشاره دارد و نشان می‌دهد که حتی در شرایط سخت و تاریک، امید و روشنی همواره وجود دارد.
بباده گونه چون مهر و ماه باد دهد
بباغ گونه زر ابر مهر ماه دهد
هوش مصنوعی: باده‌ای مانند چهره خورشید و ماه، به باغی که پر از گل‌هاست، طراوت می‌بخشد؛ و ابر درخشان مانند خورشید و ماه، بارانی زرین بر آن باغ می‌بارد.
یکی ز زر همی دشت را زره پوشد
یکی ز سیم همی کوه را کلاه دهد
هوش مصنوعی: یکی با زره از طلا، دشت را محافظت می‌کند و دیگری با کلاهی از نقره، کوه را می‌پوشاند.
خدایگان جهان لشگری که روز نبرد
ز خصم تاج ستاند بدوست گاه دهد
هوش مصنوعی: پروردگار عالم، نیروهایی دارد که در روز جنگ می‌توانند از دشمن تاج پیروزی بستانند و در این زمان به او یاری می‌رسانند.
بقاش بادا چندانکه ملک عالم را
ز بدکنش بستاند به نیکخواه دهد
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که باد یا نیروهای طبیعی و فراگیر به اندازه‌ای قوی و مؤثر باشند که بتوانند بدی‌ها و رفتارهای ناپسند را از دنیای انسان‌ها بزدایند و به جای آن، نیکی و خیر را در دل‌ها و جامعه ایجاد کنند.